Beyler 9 yaşında filandım o zamanlar evimiz köydeydi ilçeye gidiyodum okul okumak için 6 yıl gibi köyde yaşadım işte baktım annem tavuk besleyelim demişti bende olur demiştim işte komşular saolsun herkes 1er 2şer tavuk verdi tam kümeside yaptık artık herşey hazırdı besleme zamanıydı neyse ben bakıyodum bunlara hep bunlar yerlerine alıştılar nerden baksan 15 taneden 30 a yakın oldular daha büyük bi kümes yaptım mutluydum o zamanlar hiç bişey beni üzmüyodu bi gün okuldan geldim daha 10 yaşındayım annem pilav yapmıştı ve tavuğun tadıda başkaydı dedim ki bu eti nerden aldınız annemde dediki bizim tavuklardan birini kestik dedikten sonra akşam yemeği yemedim o zamandan beridir köy tavuğu hiç yemedim şu yaşıma kadar herneyse arada sırada bayramlarda şehire geliyoduk dedemlere filan işte amk bayramı orda geçiriyoduk tavukları komşulara emanet etmiştik onlar yemini filan vericekti amk bunlar tavuklara sadece 2 günde bir veriyor ki bende tavuklara sabah akşam yem veriyodum kafkas itine dönmüştü hepsi işte bi geldim 2 tavuğum ölmüştü daha sonra baya üzüldüm camiye gittim bunlara mezar yapmıştım eve geldim tekrardan işte ilkbahar geldimi yarısını kuluçkaya yatırıyodum 22 gün sonra civcvler cıkıyodu işte ben bunları öyle bi özenle büyüttüm ki nerden baksan hergun 15 e yakın yumurta eve getiriyodum ama tek bitane bile yemiyodum bilmiyorum canım istemiyodu hala yiyemiyorum yine neyse 4 yıl boyunca tavukları besledim 13 yaşıma filan gelmiştim işte yine bi yaz tatili geldi yine şehire gittik dedemleri görmeye neyse 1 hhafta orda kaldım eve geldim ki komşulara emanetti yine tavuklar bi baktım 7 e yakın ölmüştü en sevdiğim horozda ölmüştü daha sonra kan emen bi parazit vardı işte kümese bulaşmıştı ölenlerin sayısı günden güne arttı bi sabah kalktım kümesi açtım tavukların hepsi ölmüştü civcivlere ayırdığım bölümde ise annesiyle ölen civcivler vardı lan göz yaşlarım resmen toprağı ıslattı öyle bi ağladım ki hepsini bi çuvala koydum pederde o zamanlar cok iyidi dayısına söylemişti traktörün damperine yükledim cuvalı ağırdı tabi kaldıramadım zütürdük çayır gibi bi yer vardı hepsini oraya gömdüm ilk kez hayatımda acıyı hissettim ve onları özlüyorum hala ulan be ne günlerdi zaten 2 yıl sonra şehire geldik neyse beyler benim ilk acım boyleydi saf temiz duyguluydum keşke hep o yaşta kalsaydım diyorum benden bu kadar hepinizi seviyorum