O aramadan sonra içim yine kararmaya başladı. Bu sefer her sabah kalktığımda ağlıyorum. Gece yatmadan önce yine ağlıyorum. Beyler karı gibi sürekli aklım boş kaldıkça ağlıyordum.. Hala yediremiyordum olanları. Hergün iş hergün iş bir pazarım vardı onda da evde de tek başıma yatıyordum. Kemal sosyal bir insandı. Sürekli beni ortamlara sokmaya çalışsa da ben gitmiyordum iş-ev arasında sıkışmıştım. içimden hiç birşey yapasım gelmiyordu. Ve beyler bırakın başka bir kıza dönüp bakmayı. Mersin'den geldiğimden beridir Masturbasyon bile yapmıyordum. Cinsellik ve diğer kızlar herşey benim için sanki ölmüştü. Hiç bir kıza karşı dürtülerim harakete bile geçmiyordu. iyice piskolojim alt üst olmuştu zaten. Kafayı o dönemlerde nasıl sıyırmadığıma şaşırıyorum hala.