Sonra 1 hafta kadar. Muğla'da ki evinden hiç çıkmadım. Amca oğlum da hiç birşey söylemedi. Sağolsun yemeğimi herşeyimi hazırlıyordu işe gitmeden önce. Sigaramı da alıyordu.Ona hala minnetarımdır. Sonra bana bir iş ayarladı. işte amelelikti. günlük 50 lira benim için çok iyiydi o zamanlarda. Ertesi gün başladım işe ne kadar isyan etsem de alışmaya çalışıyordum. Çünkü iş akşama kadar ebemi gibiyordu. Annem , Abim , dayılarım, Amcalarım hepsi beni arıyor. Bir Ecem'in ailesi hariç. en sonunda annemin telefonunu açtım. Anne dedim artık beni arama gelmicem. Oraya bir daha gelmicem. Orası bitmiştir artık. Okulu da bırakıyorum.Hem ağlıyordu hem kızıyordu. Nedese ikna edemedi beni. Abime verdi telefonu ağzıma sıçtı özür diledi. Tehtid etti. Abi sen nasılsın bir mantık çerçevesinde yaşıyorsun dedim. Dalga geçtim. Sövdü kapadı telefonu :D. Neyse annem aradı tekrar. Tamam gelmiyorsan gelme nerede olduğunu bilim içim rahat etsin dedi. Hayır anne söylemicem. Ama çok güvenilir bir insanın yanındayım dedim. Kızıp kapadı. Sonradan barıştık tabi annemle. Okul hayatımda bitmişti.