evet beyler ben büyük şehirde doğup büyüdüm fakat annemlerin köyü vardı aynı şehire bağlı bayramlarda falan filan giderdik neyse yine bi bayramda köye gittik hep beraber ben internet az çektiği için ve arkadaşım olmadığı için ölmek üzereyken annem odaya girdi kalk bak misafirler geldi tanıcak mısın bakalım dedi gitmemek için ısrar etsemde sonunda ayıp olur akraba sonuçta diye istemedende olsa kalktım odaya girdim bir baktım karşımda mavi gözlü kumral uzun saçlı 1.70 boylarında at gibi bi kız oturuyo lan yoksa sıkıntıdan halisülasyon mu görüyorum dedim ama değildi beyler neyse annesinin anneannesinin babasının falan elini öptüm kızında elini sıktım bi yerden tanıdık geliyosun ama bana dedim şaka mı yapıyosun çocukluğumuz beraber geçti ya dedi kız öyle diyince bütün anılarım gözümün önünden geçti kızı hatırlamıştım beyler oynadığımız oyunları gezdiğimiz yerleri bile bir bir hatırlamıştım sonra nasıl hatırlayamadım ben seni ya nasılsın neler yapıyosun muhabbetine girdik herşey iyi güzel muhabbet ettik annesi biz kalkalım artık dedi. Biraz önce odadan çıkmak istemeyen çocuk olarak annesine yalvarırcasına oturun biraz daha gidipte ne yapıcaksınız diyodum ama çabalarım boşa çıkmıştı saatin geç olduğunu söyleyip kalktılar giderken burlarda mısın daha dedi bende 4-5 gün burdayız görüşürüz mutlaka dedim tabiki dedi gittiler. Bu arada beyler içestci falan sanmayın kuzenim dediğim biraz uzak akraba yani neyse ertesi gün oldu dayım geldi antalyadan honda cbr 250r vardı dayımda oturduk biraz sonra aklıma bi fikir geldi dayı senin motoru versene bana ya biraz takılayım burlarda ölüyorum sıkıntıdan dedim çıkardı verdi anahtarı reze göre devamı gelecek beyler seviyorum sizi