Melis- Hakan seni çok özledim

Diyerek iyice hıçkıra hıçkıra ağlamaya başladı bende

Ben- Bende seni çok özledim

Diyerek öküzlüğümü de belli ettim tabiki sonra gozyaşlarını sildi karşıdaki kayalıklara oturmaya geçtik anlattı 1 haftadır gözüne uyku girmemiş bütün gün hiçbirşey yapmadan oturmuş bazı zamanlar aklını kaçırcağını sanmış.

Ben- Annen yumuşayabildimi aranız nasıl şu an ?

Melis- Aramızda gerçekten HiÇBiRŞEY yok 1 haftadır sadece bakışıyoruz birşey sordumu duymuyorum 1 haftadır hiçbir şekilde iletişime geçmedik hatta kendi yemeğimi bile kendim yaptım.

Sonra gülerek 1 haftadır yemeğimi kendim yaptım ya artık çok iyi pişiriyorum bi ara denemek ister misin ?

Ben- Hayır zehirlenmek istemiyorum. Belki sonra yaparsın.

Melis- Yaa çok kötüsün gerçekten güzel yemekler yapıyorum artık. inşallah hasta olursun da sana çorba yaparım.

Ben- Hmm sen bana çorba yapıcaksan hasta olabilirim belki hatta biraz hasta gibi hissediyorum.

Melis- Yaa sus ağzından yel alsın deme öyle şeyler kıyamam.

Bir sure sessizlik oldu bu konuşmadan sonra hatta bir sure değil baya belki 10 dakika olmuştur.

Bu sessizliği de Melis bozdu

Melis- Hakan..