/i/Hikaye

Herkesin bir hikayesi var, ya senin hikayen nedir?
    başlık yok! burası bom boş!
  1. 1301.
    +26
    beyler bunu yazmadan gitmeyeyim dedim bunuda yazacam(bu sefer binler yazmıyorum beyler yazıyorum hepinizle çünkü samimi birer dost gibi dertleştim, hikayemi anlattım sağolun varolun..) geceye kadar burlardayım haberiniz olsun..

    neyse devam ediyorum..

    duygu'nun bu hali beni yiyip bitiriyordu, onu gördükçe ben dahada kötü oluyordum.. zaten saçları dökülecekti, onu yalnız bırakmamak adına gittim banyoda ağlayarak saçlarımı kazıdım(ağlamım sebebi saçlarımı kazımam değil, onun bu haliydi)

    sabah kalkıp beni gördüğünde şok oldu naptın aşkım sen diyordu, bende birşey yapmadım saçlarım uzamıştı böyle bir değişiklik yapmak istedim.. yoksa yakışmamışmı? hayır aşkım çok yakışmış yakışıklım benim diyerek zar da zorda olsa gülmüştü.. (beyler aslında ogün nasıl göründüğümü ben biliyordum okadar tipsiz olmuştum ama benim umrumda tip vs. yoktu sadece duygu vardı..)

    birden aramızda şu konuşma geçti;

    +aşkım beni hala seviyormusun?
    -tabii ki de aşkım
    +ben gidince neler yapacaksın?
    -nereye gidiyorsun birtanem? benim niye haberim yok bakalım(kız resmen açık açık öleciğini itaraf etmişti bende bilerek bozuntuya vermiyordum..)
    +aşkım bilmiyormuş gibi yapma lütfen
    -aşkım ama gerçekten bilmiyorum sen bir yere gideceksen ya ablam yada bende gelecem tek gitmek yok
    +aşkım sen niye bukadar iyisin ya(diyerek ağlayarak sarıldı)
    -ağlama canım, ben yanındayım bir yerede gitmiyorsun burda kalacaksın okadar; daha evlenip beraber kendi evimize çıkıp yeni eşyalar alacaz.. çocuk sahibi olacaz böyle küçük küçük hemsterlar evin içinde koşturacak ben onları gördükçe mutlu olacam..
    +bunların olamayacığını ikimizde biliyoruz, hayallerini yıkmak istemem ama malesef.. artık doğruları konuşmanın vakti geldi.. ben gidince napacaksın söyle lütfen
    -aşkım öyle birşey olmayacak diyorum sen hala ben gidince diyorsun
    +bak lütfen söyle küserim ama(ilk kez küseciğini söylemişti)
    -(kucağıma yatırarak başını okşamaya başladım) aşkım eğer öyle bir şey olursa ki inşallah olmaz seni çok bektletmem yanına gelirim emin ol..
    +aklından bile geçirme gebertirim seni
    -ama öyle..
    +bak lütfen deme şöyle, ben napacığını sana yazacam sende hepsini tek tek gerçekleştiriceksin.. (yanımdan kalkıp gitti bir kağıt kalem alıp yazmaya başladı..) ama bunların hepsini ben gidince okuyacaksın..
    -ben onların hiç birini okuyamıyacığım
    +nedenmiş peki?
    -öyle birşey olmayacakta ondan
    ağlayarak banyayo gitti.. kağıdı elime aldığımda aynen şu satırlar geçiyordu(günlükten bakarak yazıyorum..) ;

    ilk önce beni tamamen aklından silip asla ziyaretime gelme.!
    ikinci olarak ablana sahip çık onun üzülmesini bende istemem, annenide her ne olursa olsun kırma değerini kıymetini bil.
    Üçüncü olarak işinde başarılı olmanı istiyorum ama çok çok başarılı olmanı.
    Dördüncü olarak yeni birilerine aşık olacaksın ve asla beni düşünmeyeceksin her ne olursa olsun, karşındakini asla üzme benden bahsetme.
    Beşinci olarak, benimle gerçekleştiremediğin hayallerini yeni hayat arkadaşınla gerçekleştir. Biliyorum ben sana iyi bir hayat arkadaşı olamadım hep üzdüm ama gerçekten çok özür diliyorum... Seni yalnız bırakmak istemedizdim ama kaderimiz böyle yazılmış seni sevdiğimide unutma.
    Altıncı olarak çocuk sahibi ol, onları büyüt kendin gibi terbiyeli yetiştir.

    Aşkım son olarak ne olursa olsun benim ziyaretime gelmeyeceksin. Beni kesinlikle ama kesinlikle düşünmeyeceksin, senden son ricam. Kendine iyi bak mutlu bir ömrün olması dileğim ile küçük hemstırın Duygu...

    bunu okuduktan sonra göz yaşlarımı tutamadım hüngür hüngür çocuk gibi ağlamaya başladım, lanet olsun böyle hayata diye kendi kendime sövüyordum.. keşke onu hiç tanımasaydım keşke ablam hiç eve getirmeseydi bende bunları bilmeyecektim..

    duygu banyodan çıktığı gibi kağıdı yerine bırakarak bana neden ağlıyorsun? diye sordu..
    bende sevinçten dedim, ne sevinci diye sormadan sen iyi olacaksın ben biliyorum hiç birşeyin yok senin iyi olacaksın işte bir yerede kaybolmayacaksın kızarım ona göre diye ağlamaya devam ettim..(yalandı sevinç, mutluluk bunlar artık bize çok uzak kelimelerdi hayatımda sadece keder, hüzün gibi kelimeler vardı..)

    her gece ona belli etmeden gidip balkonda ağlıyordum..

    ama bu bizim yinede evlenmemize engel olamayacaktı.. kimse engel olamayacaktı..
    aklıma dururken babam gelmişti, ne olursa olsun onu arayıp isteğimi yerine getirebileciğini söylemişti.. hiç beklemeden bababamı arayarak durumu baştan sona anlattım.. babam şuan müsait değilim bende yurt dışındayım seni daha sonra tekrar ararım diyerek kapattı..

    evet babam bir kez kariyeri yüzünden beni bırakmıştı(annemin neden ayrıldığını anlar gibiydim..) ulan o an hiç unutmam ağzıma geleni saydırıyorum senin gibi babanında, adamında vs..

    duygu noldu birtanem diye geldi.. kıyamam ya hala ağzını açmıyordu, hemen hazırlanmasını söyledim.. nolduğunu anlamadığını söylemeyip benimle birlikte hazırlanmaya başladı.. kolundan tutup yürü kız gidiyoruz dedim.. hala ne olup bittiğini bilmeyerek durup sadece bana bakıyordum.. ilk kez beni okadar sinirli görmüştü..

    kızım hadi yürü gidiyoruz diye bağırdım(bağırmaz olaydım), çok korkmuş olmalı ki koşarak yanıma gelip aşağıya indik.. arabada ağzını bile açıp tek bir kelime söylememişti.. doğrudan nikah dairisine doğru gittim, ve içeri girip beni arabada beklemesini söyledim..

    içeride gerekli olan belgeleri sorup öğrendim arabaya tekrar geldiğimde, bana olduğunu sordu.. bende yok birşey gidiyoruz dedim.. nereye gidiyoruz dedi cevap vermedim..

    ilk nüfus müdürlüğüne giderek ikametgah çıkarttırdım, daha sonra fotorafcıya giderek vegibalık çekildik, o istemesede herşeyi zorla yaptırıyor yanımda zütürüyordum.. (belkide en çok üzdüğüm zamanlar ozamandı..)

    diğer gerekli işlemleride tamamlayıp bir kaç tanıdığı ortaya koyarak nikah işlemleri öne çektirecektim.. ama duygu 'nun tam olarak hiç birşeyden haberi yoktu.. daha sonra gelinlikçiye giderek en beğendini alması için ısrar etsemde yok almıyordu.. sanki nuh diyor peygamber demiyordu böyle bir inadı ilk kez görüyordum..

    yine kızarak çıktık, açıkcası damatlık benim çokta umrumda değildi.. giysem ne olacak giymesem nolacaktı ama onun giydiği tek beyaz elbisenin kefen olmasını istemiyordum..

    her nekadar ısrar etsemde bir türlü ne o gelinliği giydirebilmiş nede aldırabilmiştim..

    neredeyse bütün herşeyi hallettikden sonra koşarak hasteneye sağlık testi yaptırmaya gittik.. sonucu biliyor ama yinede testi bekliyordum.. test sonucunu aldığımda birkez daha kendimi tutamayarak ağlamaya başladım, duygu'ya koşarak sarıldım..
    Tümünü Göster
    ···
    1. 1.
      +1
      Kardeşim nerde yanlış yaptında böyle bir sonla bitti?
      ···
      1. 1.
        +1
        Şimdi kesin olarak vefaatmi etti kusuruma bakmayın belki atlatmıştır diye bir umut var içimde
        ···
      2. 2.
        +1
        yok panpa birşey yazmadım hala, gelince ne olup bittiğini yazacam..
        ···
    2. 2.
      +1
      ablamın onu eve getirip aşık olmakla ben en büyük hatamı(yanlışımı) yaptım.. belki hiç aşık olmasam tanımasam sonu benim için daha farklı bitebilirdi.. bu arada devam edecem burada bitmiyor dahasıda var..

      şuan müsait değilim o yüzden devam edemiyorum..
      ···
   tümünü göster