yanıma yaklaşıyorlar ne zaman kmle konuşsam bnmle dalga geçiyolar alay ediyolar laf sokuyolar ben onlar hakkında yine iyi düşünüyorum olsun diyorum oda haklıdır belki ben yanlış yapıyorumdur diyorum geçiyorum şuana kadar hiç mutlu olduğumu hatırlamadım nedense hep insanların çıkarcı olduğunu öğrendim benle konuşurken hep benden bilgi almaya çalıştılar bende yine nefret ettiğim halde insanlara cevar verdim bizim suçumuz ne arkadaşlar dünyaya geldik diye böyle muammele görmek zorundamıydım hep insanlar birilerini ezme çabasında bi defa olsun karşısındakini düşünerek konuşmazlar acaba bu ne düşünür bnm hakkımda diye haklı olduğum haldede konuştuğum zaman haksızmışım gibi hissediyorum acaba allah beni sınıyormu beni bir gibişin orasına bıraktıda beni kahkaha atarak izlemeyemi geçti hayret ediyorum