Kadıköy dönüşü otobüste yaşanan bir nöbet sonucu beyaz ışığı görmüş bulunmaktayım. Bu vertigo başlı başına delirtebilirken insanı vertigo nöbeti vurduğunda anksiyete de tetiklendiği için ananız ağlıyor. Nöbetin üstünden 4 saat geçmesine rağmen kafamın içinde şu an hissettiğim basınçla rahatlıkla bir gaz sıvılaştırılabilir. Resmen beynim giderek büyüyormuş ve az sonra patlayacakmış gibi. Hele hava sıcaksa...
Haftalardır ilk kez dışarı çıkma girişimim hüsranla sonuçlandı. Fazladan bir insan bile nefes kesintisi yaratırken ben ne tak yemeye otobüse bindim onu da bilmiyorum.
Korkunçtu olum. Üstüme geliyorlardı lan!
Yaşanmıyor böyle.