Güzel kardeşim anladığım kadarı ile hastalığın çok ilerlemiş vaziyette değil,
ben hard core bir okb hastasıyım, teknik olarak serotonin hormonunun az salgılanmasından kaynaklı beyininde ki iletişimin normalin dışında gerçekleşmesi olarak konuyu yuvarlayabiliriz,
biz serotonin i mutluluk hormonu olarak biliriz ama işin aslı öyle değil, kendisi beyinde sigorta işlevi görür, gereksiz bir mutluluk var ise bil ki fazla hormon salgılanmasından kaynaklıdır ve genelde anlamsız bir şekilde prozac vs. ilaçların kullanımından dolayı oluşur,
sana tavsiyem iyi bir pgibiyatr bulman bak pgibolog demiyorum, bu illet genetik kaynaklıdır ve hayatına eşlik edecektir, önemli olan beraber yaşamayı çözmek, bu da az miktarda kimyasal ve davranışçı terapi veya kognitif terapi ile gayet mümkündür, acı sıralamasında gayet üst sıralarda olan bir rahatsızlıktır göz ardı edersen hayatını cehenneme çevirebilir ve kendine gelmek için bir iki seneye ihtiyaç duyabilirsin aynı benim gibi, ama erken müdahale edersen düşük doz ilaç, terapi ve bun uygun düzenlenmiş bir yaşam tarzıyla gayette üstesinden gelebilirsin, eğer ihtiyacın olursa çekinme sana alanında uzman dr. tavsiyesi de yapabilirim, geçmiş olsun