Öncelikle konu hakkında biraz özet geçeyim: konu içerisinde ciks yok işte kafelerde takılmak sinemada elleşmek, şiddet vahşet içermemekte olup başlığı sadece bir anıyı anlatmak için açmayı düşünüyorum. belki ileride biriniz benim düşündüğüm gibi düşünürseniz benim yaptığım gibi yapmazsınız. aşırı bir şey olmadığı için 100% gerçek olduğuna inanırsınız herhalde. neyse konuya geçeyim

haziran tarihinde finallerin bitmesiyle (19 yaşındayım panpalar kb) eve geçme vakti geldi geçti derken bindim otobüse kendimi istanbulda buldum. bu arada pamukkale belanı gibeyim. anadolu pamukkale güzel firma fakat servisleri bomtak. neyse geldim istanbuldayım otogarda servis bekliyorum tam tdıbına yarım saat bekledim içimden ana bacı tüm firma çalışanlarının içinden dışından çıktıktan sonra geldi soktuğumun servisi. bir de öyle bir şey ki muallakler gidip her yere güzel servis koymuş bizim servis döklüyüo aq (otogarda pamukkale/anadolu servislerine bakarak nereli olduğumu anlayabilirsiniz. ifşa oldum aq) neyse bindim etrafa dayılar teyzeler doluştu derken iki kız bindi yan yana ön tarafta oturuyorlar bende arkadayım işte seyahatlarda falan boş boş gezinmektense etrafını izleyen her türlü konuda düşünen beyin fırtınası yaratan biriyim (hangimiz yapmıyoruz ki dıbına koyayım) neyse işte içimden geçirdiklerime gelirsek;

dıbına koduğum fırsat bu fırsat (içimde öyle bi istek oluştu ki). konu ciks veya aşk olmasa da şu iki kızdan biriyle mutlaka tanışacaksın, hiç olmadı bir merhaba diyeceksin. bayağı bir gaza geldim falan dedim dıbına korum merhaba demeyeni gibsinler vs. sonra bir baktım ki sağdakinin parmağında yüzük var dedim işte hay şansımı gibeyim hep beni bulur içimde 40 yılda bir insanlarla iletişim kurma isteği gelir ondada böyle şeyler falan olur sonra dedim iyi bari soldaki kızla konuşayım. eğer aynı yerde inersek kesin konuşcam öyle bir gaza geldim ki o an yanımda cesaret alabileceğim biri olsa direk otobüste haykırarak tanışırdım herhalde :D neyse o kadar ballıyımki o kızla aynı yerde inmemiz icap etti (aslında ilerleyip daha yakın yerde inerdim de o gazla orda inmek istedim :D) kızda o kadar balın üzerine ekmek sürdü ki orada sanki "gel tanışalım yağuşıhlı" dermiş gibi bekledi ve bana bakıyordu bende indim servisten elimizde valizler vs. nedense züt kısmında hafif bir yanma hissettim ve elime direk telefonu geçirerek annemi aradım ben geldim vs. diye kızda tabi "ne kadar korkaksın amk evladı naber" diyecek hali yokya gitmeye başladı ben biraz orada bekleyip geldiğimi makama ilettikten sonra evin yolunu tuttum derken kızı tekrar gördüm elindeki valizlerle durağa gidiyordu bende içimden " yavaş ol amk kızı bu sefer kesin merhaba diyeceğim" diyordum. ki durağın içinde 15-20 kişi olması nedeniyle bu şansta yattı. giderken kızın "senin amk" dermişçesine bakışlarını anlamam pek uzun sürmedi açıkçası. sonra eve gidince sabaha kadar oturup onu düşündüm amk ne kadar aptalım daha bir merhaba demeyi bile beceremiyorum vs.

aradan 1-2 hafta geçti salı pazarına çağırıldım. (dışarıda takılmayı sevmem bu ihtiyaçta olsa :D) çıktık geziyoruz aileyle işte pazardayken o kızı yada benzerini görmemle şaşırmam ve kendime sövmem uzun sürmedi. dikkatimi çeken şeyse o kız yada replikasının aynı tişörtü giymesiydi. tabi o aralar saçlarımı kesip topa dönmüş olmam (aynaya baktığımda bi küpe ekgib bune amk diyordum ama annem babam çok yakışmış size kısa saç yakışıyor diyor bide amk anlamıyorum neyse) ve kızın açıkçası gibinde olmayacağından beni farketmedi ve yanımdan geçti. sonra eve gidene ve evde yapacak iş bulana kadar sövmem devam etti.

kızdan bahsedeyim;
yüzünü bilmiyorum (serviste rol gereği arkası dönük olduğundan saçlarından başka bir yerini görmedim) üzerinde süperman tişörtü olan 1.67-1.75 arasında hafif kıvırcık (dalgalı deniyor herhalde) saçları olan bir hanım kızımızdı :D kıza yaklaşmak isterken kesinlikle aklımda ciks veya aşk düşüncesi yoktu. sadece iletişimin ilk adımlarını atmak istemiştim

kendimden bahsedeyim:
anlayacağınız gibi asosyal fakat bundan pek pişman olmayan bir tipim. düşününce 94 üzeri insanlarla muhattap olmanın gereksiz olduğu, yeni neslin bomtak olduğu düşüncesi kafamdan çıkmıyor o yüzden böyle gibimsonik insanların olduğu yerde asosyal olmak daha eğlenceli geliyor. ayrıca ben kızlardan ümidimi kestim, ya hani bu konuda düşünürsem ben sıkıştığımda tuvalete gidemeyen arkadaşlarımı ailemi 1 yıl sonra görüp buluşmaya üşenen biriyim amk benim neyime lan kız "arkadaş" (her iki anlamda). sevgilim olsa ilgisizlikten 3 gün sonra evinde cesedi bulunur amk.

işte bu sebeplerden dolayı 18 yıl sonra gelen iletişim kurma hevesimde bu anımla birlikte zütüme girdi arkadaşlar. eğer sizinde başınıza böyle bir şey gelirse atılgan olmaktan çekinmeyin amk düşünün biraz şu tipini gibtiğim ergeni bile bu kadar yüzünü zütünü bile göremediği kız için sabaha kadar kendine sövüyosa ben neden öyle hale düşmeyeyim? biraz gaz alın açılın amk.

konuyu gibleyin giblemeyin umrumda değil çugu şuku önemli değil okusanız yeter hadi iyi geceler panpalar