"Ne oluyor lan?" dedim gözlerimi kırpıştırarak. "Bu neydi şimdi?" Birkaç adım atıp, tam kapının dibinde durdum ve kapıya vurdum hafifçe. "Oyun mu oynuyorsunuz benimle lan? Aç şu kapıyı Ali?!" Cevap gelmediği gibi, cama vuran silüeti de git gide uzaklaşıyordu benden. "Ali?! Kime diyorum?! Old boy* muyum lan ben, niye odaya kilitliyorsunuz beni?!" Bir adım geri çekilip, kaşlarımı çattım kafamı yukarı doğru kaldırıp. "Allah'ım ne oluyor ya... Bugün niye böyle şeyler oluyor hep? Bugünün kuradan ben mi çıktım cidden?" Başımı tekrar önüme çevirdim, "Ya valla oyun havamda değilim, çıkarın beni şura-" Cümlemi tamamlayamadan, gözlerim kapının yanında asılı kağıttan yapılmış oka takıldı. Kaşlarımı tekrar çatıp, oraya doğru yaklaştım ve o okun ucunun başka bir oku işaret ettiğini gördüm. O da başka bir oku takip ediyordu... Okları takip ettim şaşkınlıkla. "Okların sonunda el hareketi falan yapan biri çıkarsa, hepsini fazlalıklarından ipe asacağım" diye mırıldandım kendi kendime. Birkaç sıralı ok, beni odanın penceresine zütürdü. Perdeyi bir çırpıda sonuna kadar açtım "Yine ne işler karıştırıyorsunuz siz," diyerek. Pencere perdesinden ayrılınca, sanırım şu hayatta gördüğüm en güzel manzarayla karşı karşıya kaldım.