beyler gerek son günlerde gelen şehit haberleri gerek şu malum ırkın bireylerinin kendilerini bizden çok güçlü, cesur ve 10 kaplan gücünde sanmasından dolayı belki de hayatımda daha önce yapmadığım birşey yaptım. Neyse uzatmadan mevzuya geçeyim. Bodrumda yaşıyorum dün gece serkan diye bi arkadaşım aradı arkadaşlarla dışarı çıkacaklarmış beni de davet ettiler.Üstümde nakit yoktu evin 200 mt ilerisinde bulunan atm den çekerim dedim çıktım.Tam atm nin önüne geldim 1 kişi işlem yapıyordu önümde de bir amca vardı.O sırada telefon çaldı serkan arıyo işte nereye gideeğimi falan söylüyo rahat bi 10 dakika konuştuk bu sırada atm yi kullanan lavuk atm nin başında kulakları tırmalayan bir türkçe ile bağıra bağıra telefonda konuşuyordu. Bende telefonla konuştuğumdan çok gözüme batmadı ta ki önümde ki amca yanına gidip 'evladım 20 dakikadır telefonda konuşup atm yi meşgul ediyorsun müsaade ette işimizi bitirelim bari' demesi üzerine dönüp o kibar amcaya 'gibtir git hırıf (burada ne dediğini anlamadım ama küfür etti büyük ihtimal)' diyene kadar. Bunu duyduktan sonra benim gözüm döndü beyler telefonu kapattım ve pekekentin yanına gittim.Ne biçim konuşuyosun birader baban yaşında adamla dedim. abartısız söylüyorum beyler züt benim yarım kadar kalmış beni itmeye çalışıyor.El temasını gerçekleştirdikten sonra ben aldım bunu altıma suratına arka arkaya 8-9 tane yumruk indirdim. yanımdaki amca beni adamın üstünden almaya çalıştı gücü yetmeyince taksi durağından taksiciler falan geldi aldılar bini altımdan. yüzünü ayaktayken gördüğümde önce pişman oldum yaptığıma fakat yediği onca dayağa rağmen yine bana sövmesi üzerine keşke birkaç tane daha vursaydım dedim.Bu sırada taksiciler durumu anlamış olacak ki içlerinden birkaçtanesi de vurmaya çalıştılar muallakye. Sonra yoldan geçen bi dolmuşa bindirip yolaldılar. bin giderkende erkeklik yapıyordu hala sanki o kadar dayağı babam yemiş erkekliğine tak sürdürmüyo hala barzo dolmuşun camından sövüyo falan hala. verhasılkelam beyler acımayın şerefsizlere babamın görevi dolayısıyla diyarbakır ve mardinde de yaşadım onlar bize acımıyorlardı üstüne üstelik bizim gibi teke tek te gelmiyorlardı yaşayan varsa bilir. bizim topraklarımızı kendi çöplükleri belleyip oralarda rahatça at koşturabiliyorlar ama benim çöplüğümde bundan sonra yakaladığıma acımayacağım. Kardeşlerime ve abilerime de tavsiyem acımayın beyler.