Evet beyler kusura bakmayın, kahvaltı ettim evi toparladım. Devam edelim. Artık seri yazıcam

Babam girdi odaya,
+Oğlum gel sana sürpriz hazırladık
-Baba şu an hicbisey istemiyorum, yanliz kalmak istiyorum
+Hatırım için,gel bi bak. Beğenmezsen odana çıkarsın.
-iyi tamam geliyorum.
indim.Atv almış, aslında çok mutlu oldum.Ama kısa sürdü, mutluluk bile haramdı bana onsuz. Bindim 2 tur attim. Göle gittim. Oturdum,kullanışlıydı. Park ettim, gölü izlemeye başladım. Denizin üstünde canlanıyordu sanki yaşadıklarım.Bir ayna misali bana yansıtıyordu, neden dedim. Neden böyle oldu, nerde hata yaptım. Bana söylemekle gerçekten iyi mı yapmıştı, başkasından duysam neler oldu? Düşündüm. Denizi seyrederek düşündüm. Hiçbişey bulamadım. Karanlıkta ışığını arayan bir âmâ gibiydim. Işık bile beni kurtaramazdı.Tek çarem hastalığa şifa bulmaktı.Şifa ise ranadaydi.Ama o bana şu an çok uzaktı, yada ben ona çok uzaktım... Yüreğim yanan bir kağıt gibiydi,her saniye daha çok kararıyordu. Kendimi söküp atamıyordum, hiçbirşey hiçkimse beni tedavi edemezdı. Adeta yarım yaşıyordum, diğer yarım bana ihanet etmişti. Peki şimdi ne yapicaktım? Başka birini mi sevmeliydim, yoksa ona geri mi dönmeliydim. Hakka yalvardım, bana yol göster. Beni aydanlat Rabbim, Eger benim için hayırlı olan Birlikte olmamız ise kavuştur bizi, beraberliğimiz canımızı yakacaksa, yollarımız ayır Rabbim. Yalvardım,çünkü benim tek sığınabileceğim oydu. Yaradan di... Başka kimse bana şifa veremezdi, onun bir kaderinden, başka bir kaderine kaçıyordum. Biraz toparladım kendimi eve döndüm. Yemek yiyip uyudum.Çok güzel bir gece oldu...