Her insan dogdugunda su gibidir saf ve temiz hayat kirletir bizi dertler tasala bin bir türlü sıkıntılar yavas yavas eritir ruhu öyle bir hale gelirki ruh zincir vursan zincir tutmaz kırılır insan acı çektikçe hata yaptıkça ögrenir ama her hatasında her acısında kendinden de birşeyler kaybeder geç anladım bunu ruhum bir taşa kalbimse karanlık bir parçaya dönüştükten sonra anladım . Herkes sevmiştir birini mutlaka hayatında herkes kaybetmiştir sevdigini bir kere mutlaka acı çekmiştir çogu kisi yana yakıla bir gün herşeyden vazgecmissindir ertesi gün sıkı sıkıya baglanmıssındır ama ne kadar baglanırsan baglan kopacak o ipin ucu sahiden kaçınız unuttu yasadıgı pismanlıkları acıları sevgileri tatlıları ben unuttum ama her unuttugumda kendimdende bir parça unuttum koparıp fırlattım kenara her gün biraz daha zehirledim kendimi kaçıncı sigaram saymadım bilmiyorum iyimiyim dısarıya harikayım ama kendimi kapattıgım hapishanede ben nasılım hiç bilmiyorum belki biraz buruk belki ölü bi adamın son masalını anlatması gibi yaşıyorum . herşeyden vazgeçmişcesine yaşıyorum ama gerçekten vazgeçtim mi bilemiyorum siz nelerden vazgeçtiniz ben kendimden bile vazgeçtim
ama sunuda anladımki ya tanrı bizi cok büyük bir sınavda sınıyor yada tanrı insanların acı duymasından zevk alan bir sadist bence her 2 side
siz hiç birşey yokmuşcasına yaşamayı denedinizmi ben denedim cok güzel şey duvarlar en yakın arkadaşın sen konusuyorsun onlar dinliyor dinlememezlik yapmıyorlar belki konuşmuyorlar ama gerçek bir dost gibi dinliyorlar siz hiç kendinizle konuşmayı denediniz mi peki ben denedim ölüyoum dedi bana ruhum sen zaten ölüsün dedim insanları gördükçe acıyorum onlara yaşadıklarını sanarken içinde oldukları hapishaneyi göremedikleri için su hayatta herşeyi tadın deneyin yarın yokmuscasına yaşayın sevin ögrenin güzel şeyler yapın insanın bazen pisman olmak için hiç zamanı olmuyor çünkü