okula başlayalı nerdeyse 2 ay olmuştu insanları sınıfımdaki arkadaşları nerdeyse tanıyordum sohbet muhabbet etmesem bile insanların davranışları kendi karakterini döker . öğretmen masasının önünde oturan iki tip vardı ikiside güneydoğuluydu ikiside şerefsiz kaymak namussuz insanlara zerre kadar iyiliklerinin olmadığı dünyaya zarar veren dünyadaki oksijen miktarını azaltan tiplerdi insanlara bulaşırlardı her allahın günü 50 kuruş isterlerdi ama zorla değil rica ederlerdi ama kaba bir şekilde öğretmene yalakalıkta üstlerine yoktu bu agını gibtiğimin öğretmenleride böyle kekoları çok tutarlar vallahi billahi sınıfta konuşmadıklar dakka yoktu es geçerdi başka birisi azını açtımı etmediği hakaret yoktu işte bu iki tip bize karşı emri vaki konusurlardı özellikle emir kipi çok kullanırlardı kendilerini çok akıllı sanarlardı ama halbuki bize herzaman insanlara saygıda kusur etmemeyi öğrettiler hani bi laf vardır cahiller cesur olurlar diye tam da bu kelime onlara cuk diye otururdu allaha şükür kalıbım çok yerindeydi 185 boyum 93 kg enim ve kickbox geçmişim vardı aralık ayıydı ders boş muhabbet ediyoruz bunlar gelip bize kesin lan sesinizi dedi ben sesimi çıkaramadım orda ama en iyisini yapmışım bu şerefsiz k.rtlerin kaybedicek birşeyi yok bu anlattığım çocuğun 5 tane abisi var ve bi aşiretlerimi ne varmış bunu ozamanlar bilmiyordum sonradan öğrendim bir insanla kavga etmeden önce hep şunu düşünürüm sonrası ? ben bunu dövdüm ya sonrası?