11- başımıza gelen bunca olaydan sonra ben artık olaylara alışmış bir o kadar da adapte olmuş bir halde ekiple birlikte ilerliyorum. Bu frodo denen yavşakta ikide bir bu yükü taşıyamıyorum deyip kendini yere atıyo primci şerefsiz. Sanki taş taşıyo sırtında amk. Boromirinde gözü yüzükte. Zaten hiç alışamamıştım ona sinsinin biriydi.

Pakette son dal sigaram kalmış, yürümekten bi hal olmuşum. Legolasla aragorn binide hep otlakçı zaten al bide bizim paketten yak demek yok. En sonunda dayanamayıp ilk bulduğum kayalığa çöktüm. Nefes nefese "yeter lan yeter yüzüğünüzünde ateşinizinde dıbına koyarım şurda biraz mola verelim dedim. Neyse bunlarda oturdular sohbet faslı falan. Benim son dal sigarayıda yaktık 3 kişi dönüyoruz. Legolas elf diyarında 7 yıl abilerde kalmış işte o yılları anlatıyo yediği maklubeleri falan, ben bizim semtteki arkadaşlarımı, düşürdüğüm karı kızı anlatıyorum, boromir bini bizi dinleyip bıyık altından gülüyo, gimli bana atarlanıp duruyo yok boy devedede varmış gerçek dünyaya gelse teke tekte dövemeyeceği adam yokmuş falan fistan.

Tek farklı olanlar bay frodo ve bay sam. Frodo hala gib gib hıçkıra hıçkıra ağlıyo, sam onun yanında "sizi seviyorum bay frodo, sizi bırakmıycam asla" deyip duruyo oğlancımıdır nedir amk şişkosu. Aragorn en sonunda dayanamayıp kalktı ayağa "bırakın şu züt oğlanlarını bi tokatlayım amk ılıkları" diye. Hemen tuttum bunu etme eyleme aragorn gibini daşşanı gezdiririm biz asıl meselemize odaklanalım diye. Zar zor da olsa oturttum bunu yerine.

5 dakika sonra ormandan "biji biji yürü kuzi keri" diye sesler duymaya başladık. Legolas hemen ayağa kalktı, ben şaşkın şaşkın bakıyorum. Aragorn sordu; "elf gözlerin ne görüyor legolas?"
Legolas; "kılıçlarınızı alın uruk hailer.."