ulan bugüne kadar amk lavuğundan hiçbir şey istemedim... hiçbir şey... kalp ameliyatı olacaktım, ölebilirdim belki de, sadece "baba" dedim, "eğer ölmezsem bana bir araba alır mısın. tofaşa bile razıyım." diyorum. lavuğun gözleri doldu "tamam" dedi. ameliyata girdim, yiyeceğimiz ekmek varmış, hayatta kaldık.

bugün hatırlattığımda amk lavuğu ne dese beğenirsiniz? "yok almıyom." ulan çenesine yumruğu oturtasım geldi amk.

hayır bunun sebebini açıklayayım, paramız olmadığından değil. benim büyük büyük dedem osmanlı paşasıymış. büyük mülkiyeti var, miras çıktı. 200.000 lira kişi başı. ulan normalde de durumumuz gayet iyi. bir araba lan zütveren pekekent, bir araba bin!