neyse nurhan abinin yanına gittim. nurhan abi pierrede oturmuş deniz manzaralı kahvesini içiyor. ama yüzünde istemsiz bir telaş. gittim oturdum yanına.

-hoş geldin halidaki.

-hoşbulduk abi. sorun nedir ?

-adamlar iyice zıvanadan çıktı halidaki. artık verdikleri zamanıda vermiyorlar acil bir şeyler yapmamız lazım.

-abi partiler falan artık eskisi gibi canlı değil. eskisi gibi tutturmamızda zor. kazandıklarımız da borcunu ödemeye yetmiyor. istersen buradan kalkıp villaya gidelim. düşünmemiz lazım.

-yürü gidelim halidaki.

biz nurhan abiyle kalkıp villaya gittik. tabi ondan öncesinde yemek falan yedik. akşam saatleriydi villaya vardığımızda. eskiden partilerle coşturduğum villa artık satılacaktı konuşmanın sonunda.

nurhan abiyle villada biraz konuştuktan sonra nurhan abi isyankar bir şekilde :

-herşeyi satıp gidicem buradan halidaki. mekanıda adamlara bırakıcam.

-abi bu kadar çabuk mu pes edeceksin. hem nereye gideceksin. adamlar senin peşini bırakır mı sanıyorsun ?

-başka şansım yok halidaki. çevremi itibarımı herşeyimi kaybediyorum yavaş yavaş. en azından yurt dışına kaçarım.

-sen bilirsin abi.

nurhan abide artık kaçma planları yapmaya başlamıştı amk. kalktık nurhan abinin mekana son kez eğlenmeye gittik. karı kız gibiş son kez yapacaktım belki de orada. mekana vardık. bara oturup içkilerimizi söyledik. ben her zaman ki gibi chivas...