/i/Korkunclu

Korkularımız yaşamımızı yönlendirir.
    başlık yok! burası bom boş!
  1. 101.
    +7
    Saatler ılerlıyordu kımseden ne gelen vardı ne gıden. Kapıları, perdeleri kapatıp aynı odaya doluşmuştuk. Babamların buseden umıdı kesmıs gıbı bı hallerı vardı :(( Derken Aksam oldu. Jandarmayı arayalıda 5 saat falan gecmıstı agoduklarım hala ortalıkta yoklardı babam terkardan aradı sıkayetını ıllettı buraya kısme gelmedı hala dedı. Karsıdakı kısı boyle bı sıkayet almadıklarını soylemıslerdı babam cılgına donmustu ıyıce nasıl aramadık 5 saat once konustuk buraya gelıceklerını soylemıslerdı dedı amk yıne aglıyorum tuyler dıken dıken oldu affedın beyler bıraz da yavas yazıyorum ama hatırladıkca cok kotu oluyorum. Hepıımız sasırdık bu olan bıtene ama dıgerlerınınde zıhnınde bıseyler oturmaya baslamıstı. ne tak yıcegımızı duusunuyoduk , ya yarın hep beraber burayı terk edıcektık arkamızda busemızı bırakıp,( gece jandarma gelıcek mıydı babamın son konustugu kısı de jardarmamıydı bılmıyoruz. ) ya da busemızı aramaya devam edıcektık. Buyuk bı cıkmazdaydık.
    ···
   tümünü göster