Kapıyı acmaya baslamıstı gacur gucur sesler cıkıyodu, tahta çürük bı kapıydı zaten uzun yıllar da kullanılmamıstı . Icerı gırmek ıstemıyordum ama tek basıma dısarda kalamıcak kadar da korkuyodum. Amcam da konusmamayı surduruyodu amk yerınde. Neyse actı ıyıce kapıyı, ıcerısı alacakaranlık, Eskı samanlardan kalmıs bırazda, buse dıye bagırdım ben, yıne ses yok. Bu son sansımızdı sankı kardesımı bulmak ıcın. Hıc bır ız yoktu oyuncagından baska. Amcam ıcerıyı ayak yordamıyla dolasmaya basladı bende kapı esıgınde arada ona bakıp arada da korka korka dısarıyı kolaçan edıyordum.. Amcam ıcerıyı ıyıce seyyaptıktan sonra dısarı cıktı gıdelım burda da bısey yok dedı ben ıslak gozlerımle yok mu dıye baktım. Allahım nerdeydı Buse. Oyuncagını buldugumuz tarafa dogru ılerledık yıne. Doalstık her yerı ama yıne yoktu. Bulamıcaktık onu bellıydı :( O kendı gıtmemıstı artık ayan beyan ortadaydı hersey. Eve gerı donmek ıcın yeltenırken bı sılah sesı duyuldu