bundan 8 sene önceydi. ozamanlar lise 3e gidiyordum. meslek lisesindeki gördüğümüz 10 saat atölye dersinden sonra yorgun bir şekilde evin yolunu tuttum. eve vardığımda ailem bir hazırlık içindeydi neler olduğunu sorduğumda ise misafirliğe gidicek olduklarını söylediler. ve benide çağırdılar. aslında gitmezdim ama gidilecek kişileri tanımadığım için belki kız vardır hevesiyle kabul ettim. çıktık yola ve sabahtan beri sıçmadığım aklıma geldi. benimde şöyle bir pgibolojim vardır günde 1 kez sıçmam gerek. neyse eve kadar tutarım fazla oturmayız heralde diyerek devam ettim. gideceğimiz yere geldik. içeri girdik ve ben oradaki kimseyi tanımadığım için bir tanışma faslı falan oldu derken oturduk. bu arada evin kızı olduğunu gittiğimde öğrendim. bizimkilere utancımdan soramamıştım evde kız varmı yokmu diye. kız çok güzel değil ama kötü de değil ortaları takılan bir kızdı. nasıl muhabbet ederim falan diye düşünürken benim züt yavaştan beni zorlamaya başladı. bir kaç sessiz osuruktan sonra rahatladığımı düşündüm. ama şu var kokan her osuruk takun habercisidir. ve aynen öyle oldu. aradan yarım saat geçtiğinde artık zütümdeki tak resmen bırak ulan çıkayım sende kurtul bende diye haykırıyordu. artık kız falan gibimde değildi. o an sadece sıçmaya programlanmış bir robot gibi hissediyordum kendimi. evin hanımına yavaşca lavabo ne tarafta diye sordum. ilerdeki koridorun solundan ikinci kapı diye gösterdi. ve biliyordum kurtuluş benim için orada. biraz daha gitmezsem zütümdeki volkanın patlıyacağını biliyordum. ve hızla tuvalete doğru uzamaya başladım. girdim kapıyı kapattım. işte o an benim için zafer anıydı. acımasızca sıçıyordum. çıkan osuruk sesleri umrumda değildi. o an olamazdıda zaten. işim bitip zütümü yıkayıp ayağa kalktığımda zaferimin pekte uzun sürmeyeceğini anlamıştım. tuvaletin dibindeki tak öyle büyüktüki. benim zütten asla öyle birşey çıkacağını sanmazdım. buna kendim bile inanamadım ilk başta. sifona bastığımda ise tam bir rezaletti. gelen sular taku etkilemiyordu bile, öylece su yüzeyinde yüzüyordu. bir süre ne yapacağımı düşündüm. derken kapı çaldı ve içimi acayip bir korku saldı. korkulu ses tonuyla dolu diyebildim anca. ses kesildi sonra. ve ne yapacağımı düşünürken aklıma bir fikir geldi. tuvalet fırçasını aldım elime ve arkasındaki sivri plastikle acımasızca taku böldüm. taku 3 eşit parçaya ayırdıktan sonra tekrar sifona bastım ve sonunda taku zütürmeyi başarmıştım. hemen ellerimi yıkadığım gibi salona gittim. o gün bu gündür misafirliğe gitmiyorum.