Benim evine hırsız girince çağırdığı polis tarafından aylarca taciz edilen tanıdığım var. Polis tarafından işkence gören abilerim var. Kimseye zarar vermeden yaptığımız eylem sırasında gaz ve su yiyen bir ben var. Burada polis seviciliği yapmasın kimse. Polisler çok uzun zamandır bu ülkedeki en şerefsiz grup (ben genelleme yapmayı sevmem bu cümle de benim cümlem değil polis çocuğu arkadaşımın cümlesi). Eğitim olarak birçoğu bomboş insanlar, eğer polis olamazlarsa aç kalacaklarını biliyorlar bu yüzden her türlü emre uyuyorlar. Kendi mahalleni yak deseler bir saniye düşünmez bir çoğu. Bunları söyledim diye şimdi bana sövecekler var. Pek bir severler polisi. Çünkü polis demek devlet demektir ve devlet kutsaldır onlar için. Zaten neden sevmesin ki polisi hayatında neye karşı çıkmış da polisi karşısında bulmuş. Yaptığı en büyük protesto benzine gelen zammı duyunca televizyon başında hanımının uzattığı elma dilimini yerken "gene mi zam amuğa koyayım" demekten ibaret adamlardan bahsediyoruz. Haa bir de bunların genç versiyonları var. Annelerine akraba ziyaretine gitmemek için direnmiş başka da hiç bir şeye direnmemiş tipler. Çoğunun son okuduğu kitap cin ali olan tipler. Bunu onları aşağılamak için söylemiyorum yanlış anlamayın. Ancak hakkını aramayan, her şeye boyun eğen adam cahildir. Üniversite mezunu olsa da cahildir. Bu eğitim sistemi insanı cehaletten kurtarmıyor cahil bir insan rahatlıkla doktor olabiliyor mesela. Doktor olmak için trigonometriyi bilmek, sistemlerin çalışmasını bilmek yetiyor. Kıytırık bir üniversitede tıp okuyorsun. Üniversite dediğim de kimi liselerden daha küçük yerler. E tabii orada üniversite ortdıbına giremiyorsun. Okumuyorsun. Sonuç olarak her şeye boyun eğen bir insan olup çıkıyorsun. ince Memed'i, Köroğlu'nu, Dadaloğlu'yu, Karacaoğlan'ı okuyun yeter. O size direnişin ne olduğunu gösterir. Haksıza dur demenin hak olduğunu gösterir. Bu gün de bir haksızlık var ve bu haksızlığın bir piyonu da polisler. O polise karşı çıkmak en doğal hakkımızdır. Çıkamayanlar utansın.