Ondan sonra geri döndük... gayet 5 karış suratım devam etmekte tabii. Noldu diye bile sormuyor o sırada o baglantısı ile muhabbet etme çabasında dönerken hala herşey bitti eve geldik geçtik odaya başbaşa kaldık..

-Eee napalim şimdi işimiz yok hadi bişeyler yapalim...
- şakami yapiyorsun sen? orda olanlar neydi? nasıl tiyatrodan yılaaaaan? ben tiyatrodanmıyım senin hayatında?.
-tiyatrodan oldugunu vurgulamak istedim belki bişi çıkar diye...
-ee sen başvuru yaptigin vakit arananlar listesini görmüşsün. bana görede rol var neden bişey söylemedin?
- Bilmem dikkat etmemişim haberim yoktu..

yine peki dedim söylenecek onca şeye ragmen peki diyip sustum. bir hafta sonra çekim günü geldi. sabah kahvaltı ettik metro duragına kadar geldik baglantısı ile buluştuk. bana dönüp Gelcenmi? dedi. Yüzüne baktım tip tip ve geleyimmi? diye sordum. Sen bilirsin dedi istemsizce. yanımızdaki o baglantısı olan kadında yuzume tip tip bakıyor istenmedigimi o kadar hissetmemiştim hiçbiyerde. Gelmiyorum tamam bol şans dedim ve gönderdim. gittim en yakın arkadaslarımdan birine dedim içelim bu aksam gittik içtik eglendik felan gözüm hep telefonda. 11 saat oldu gideli bu halen hiçbir haber yok. dayanamadım aradım açmiyor. sette cekim devam ediyor herhalde dedim bekledim ses yok hala merak ettim en son setten birilerinin numarasını bulmak için sarıldım telefona buldum. Telefonu zütürmesini rica ettim zütürdü. Konusma aynı su sekilde geçti

- Neden telefonuna bakmıyorsun meraktan öldürücekmisin beni?
- çekimdeyim ne telefonu?
-Bir haber vermek cokmu zor?
-veremedim işte napim çekim devam. arama beni elalemin telefonundan ya rezil ediyosun beni
-Anlamadim??
-yok bişi tamam kapat işim var hadi...

Ve kapattım. saat gecenin 2.30 u oldu ve bir mesaj. geç oldu dönemicem burda kalacak yer buldular bu baglantım olan ablayla kalıcaz...