tercihlere 1 hafta kala başımda şimşekler çakmaya başladı. kızın babası ankarada daşşaklı bir elektrik firmasında müdürdü. bulmuştum, elektrik mühendisi olup onun şirketinde işe girecektim. ama ankarada elektrik mühendisliği okumaya puanım yetmiyordu. ailemi aldım karşıma babamla konuştum etimiz belli budumuz belli, gibik bir anadolu üniversitesinde elektirk mühendisliği yazdım. tek tercih yaptım binler. sonuçlar açıklandı. bölüme 4.sıradan girmiştim, kayıtta öğrendim. kyk nın 8 kişilik odalarında, normal bir insanın doymasının imkansız olduğu yemek fişleriyle yaşadım. sigarayı sarma içtim, karı kız ayaklarına bulaşmadım. 4 senede yüksek bir ortalamayla okuldan mezun oldum. ilk iş memlekte dönüm 1 senedir görmediğim anama sıkı sıkı sarılmaktı. atladım otobüse indim aştide ordan dolmuşa ordan eve. gözlerim yaşardı lan, o anları tekrar yaşıyorum şu an, ananızın babanızın kıymetini bilin oğlum. neyse beyler güzel bi yemek yedik. geçtik salona anam çay koydu. peder bey işte seninle gurur duyuyoruz aslan oğlum falan. 1 hafta hem dinlendim hemde planımın ilk aşamısını tamamlamıştım. dile kolay 4 sene sabırla inatla içimdeki initkam ateşini körüklemiştim. 1 hafta sonra ankarada olanlar bilir ostimde gibik bir patron şirketinde gibik bir elektirik mühendisi olarak gibik bir paraya iş başı yapmıştım