Sonunda tişörtün kalan yerleriyle daha sağlam bir bandaj yaptım. Ayrıca buraya birileri gelmişti. içeride kullanılıp atılmış onlarda giysi vardı. Aralarından en temizini seçip parçalanan tişörtümün yerine giydim. Yakında kış gelecek. Bir ara mont bulmam gerek. Bunu da el bilgisayarıma kaydettim. Haritadan bulunduğum yeri saptamaya çalışıyorum. Evet.. Çocuğu bulduğum yer tam burası. yaklaşık yarım saat boyunca ana yolu takip ettim. Evet.. Burada olmalıyım. Yakınımda büyük bir şehir var. Ama buna rağmen şu an hiçliğin tam ortasındayım. Kafamdaki düşünceleri dağıtan bir sinyalin sesi oldu. El bilgisayarımdan kırmızı bir nokta bileklik üzerinde yanıp sönüyordu. Bunun anldıbını biliyordum." Ardına bile bakmadan kaç. Ciğerlerin artık yeni bir nefesi kabul etmeyene kadar koş ve Tanrının bile seni bulamayacağı şekilde saklan."