Elimde herhangi bir silah yok. Bu aslında beni korkutuyor. Çok sık ve çabuk terleyen ellerimin arasında bulunan bir silah bana sürekli güven verirdi. Fakat şu an sadece yerde bulduğum bir sopa ile yetinmek zorundayım. Sol kolumdaki kegibten akan kan yaptığım tamponu aşmış damlalar halinde yerle buluşuyordu. Sağ elimle sopayı sıkıca kavradım. Benzinliğin kapısı kırılmış derme çatma bir şekilde duruyor. sol bileğimdeki bilgisayarın açma tuşuna dokundum. Yüreğime gerçekten soğuk bir su serpildi. Sapasağlam çalışıyor ve kısmen kurumuş kanlarla örtülü bileğime yansıyordu. içeriyi kontrol etmem gerek.

Sisteme bağlanıyorum. Çevremdeki robot aktivitelerini çözüp yakınımdaki hareketlere bakıyorum. Evet.. Görünüşe göre içeride inorganik bir varlık yok. Yine de tedbiri elden bırakmamam lazım. Önce camdan içeri baktım. içerisi tamamen karanlık olmasa da loş bir şekilde ve bomboş gözüküyor. Kapıyı hafifçe araladım. O çıkan ince ve iç gıcıklayan gıcırtı sesi ile kapı aralandı ve içeriye güneş ışıkları girmeye başladı. Yerde beni görünce sağa sola kaçışan bir kaç fare dışında herhangi bir hareket yoktu.