Kaç defa ret yedim size sayamam bile. insana bir anda bir sevgili ihtiyacı geliyor. Size de musallat olmuştur.Bir an gelir böyle tam odanızda internette gezerken ya da aynada kendinize bakarken, dışarıda sigara içerken falan bir anda gelir. Sanırım yaşamam gereken şeylerdi. Pişman değilim, utanç da duymuyorum.Her biri beni daha güçlü kıldı diyebilirim sanırım. Sadece beni gerçekten dinleyecek biri olsun istedim. Sanırım sevgilim olursa beni dinler diye düşündüm.Bir şeyler yazdığım defterleri getiririm okuturum falan. Eğlenceli vakit geçiririz.Her şey ciks mi dıbına koyduğumun dünyasında lan? Bütün bu ilgi çekme davranışlarının altına ciks arzusu mu var? Bütün olay buysa tüm insanlar kısırlaştırılalım. Bebekler tüplerden doğsun. Aldous Huxley'in Cesur Yeni Dünyası gibi oldu bu.

Her hafta gittiğim kütüphanedeki adam tanıyor artık beni.

Yalnızlığım için çok üzülüyordum gerçekten. istediğim gibi birini asla bulamayacağımı düşünüyordum. Bakın yanlış anlaşılmasın asosyal değilim. Arkadaşım olduğunu sanan bir yığın insan var.Ama insan gülerken de ağlayabilir.Bir tebessümün arkasında bir acı olabilir. insanlar size derdinizin ne olduğunu sorarlar. Anlatmaya başladığınızda sıkılan bakışlarını farkedebilirsiniz. Ancak yalnızlığımı mecburiyetten tercihe dönüştürdüm.Çok da iyi oldu.

Burada yazıyı bitireceğim, buraya kadar okuyan adam değişik adamdır, sabırlı adamdır valla diyecek bir şeyim yok açıkçası.O gece bu düşüncelerden sıyrılınca arkadaşım geldi yanıma.Ben de dönerken A101'e uğrayıp 1 liraya kek aldım.Kek de nasıl büyük. Dışarıda otuturken kek yedim ve o kekle acayip mutlu oldum diyebilirim. Mutluluğu ucuza, hatta mümkünse bedavaya mal etmeyi öğrendim.

Kendinize iyi bakın.