Lise 3 teyiz. Anadolu Lisesinde okuyorum bende. Ama şehrin en iyisi fenlerle aynı neredeyse puanı. Neyse beden dersindeyiz müdür tüm dersleri ziyaret ediyordu. Hep yapıyordu huur evladı. Bir de giriyordu derslere oturabilir miyim falan diyordu hocalara. Hocalarda tamam diyordu zorunluluktan. Ders başladı koşuyoruz, koşarken de ikili sıra olduğumuz arkadaşla muhabbet ediyoruz bir yandan gülüyoruz falan. Kilom fazla olsa dahi kondisyonum iyi. O yüzden koşuşumda vesaire sorun yok. Çünkü taksa gidiyordum o sıra. Bu dedi "şişko önüne dön" derste dese falan anlarım da beden dıbına koyayım. Ben tabi atarlıyım o sıra, "bana mı dedin sen" dedim buna. Bu şaşırdı bizim kızlar bana bakıp gülüyorlar falan. Durdurdu hoca sırayı. Sen kimsin benimle senli konuşuyorsun şişko ? dedi. Baktım üzerime yürüyor elini şaplak atar bir hızla enseme attı. Ama sinirden köpürüyorum ağlayacak durumdayım.Ben de çok duyduğum bir efsaneyi uygulayarak bunun çeneye yumruğu vurdum. Hani herkes öğrencilik hayatında duymuştur yok 3 saniye içinde vurursan reflekstir falan. Kolpaymış dıbına koyayım. Adam yığıldı yere. Beni bir korku saldı. Bedenci şoka girdi zaten dıbına koyayım. Ben babama nasıl açıklayacağım diye düşünüyorum. Bedenci adamı kaldırmaya çalışıyor falan. Bizim çocuklar tuttu beni zütürdü. Zaten sonraki derslere girmeyip eve gittim. Ertesi gün geldiğimde direk beni içeri aldı müdür yardımcımız Seyit Hoca. Beni inanılmaz severdi. Ne oldu falan dedi. Bende olayı anlattım. işte tokat atınca refleks olarak vurdum falan dedim. Aileni aramamız lazım, dün kaçtığın içinde disipline vermek istiyor müdür falan dedi. içimden dedim geç bile kalmışsınız dıbına koyayım. "Hocam o kaçma olayını ne yapacaz ?" dedim. "Şimdi ben sana kağıt yazacam" dedi. Teşekkürler hocam diyip çıktım. Babam geldi 1-2 saat sonra okula böyle bir olay olmuş niye anlatmadın dedi. Dedim aha gibecek," baba önemli bir şey değil diye söylemedim "dedim. "lan gavat müdürü dövmüşsün nesi önemli değil ? " dedi. Yürüdük birlikte müdürün odasına. Babam geçti oturdu merhaba dahi demeden "sen kimsin de benim çocuğumla alay edip vuruyorsun" falan diye başladı. Normalde hiç tarzı değildir. 1. sınıftan beri hocalarım hep beni döverdi. Ve haklılardı da sesimi hiç çıkarmazdım o zamanlar. Babam da bilir bir şey demezdi. Ama kilomla alay edilince (reaktif hipoglisemi var beyler) adam dayanamadı esti gürledi. Dedi"eğer bu çocuğa bir şey olursa seni de meslekten attırmayan adam değil".

Babamın o tavrı sayesinde atılmaktan kurtuldum. Uzaklaştırma dahi yemedim.

Edit: Karatay diyeti sayesinde kilolardan da kurtuldum beyler. isteyen olursa özelden anlatabilirim. Yapacağınız en kolay diyet. Ama öğrenci için önerilmez.