sözlüğe girince yüksek şukulu yada trenddeki tüm başlıkları okumadan çıkarsam vicdan azabı çekiyorum.

sokakta sürekli insanları içimden eleştiririm. insanlardan uzak olmak istiyomuş gibi davranırım.Ama uzak oluncada yanlızlık çekerim. Kalabalık isterim ama etrafımda hiç tanımadığım biri olsada benim kafadan kalabalık yapsın isterim.

sevgilime karşı acayip paranoyağım.Her ufak ayrıntıdan bişeyler çıkarırım. Basit şeyleri içimde kurarak büyütürüm ve büyük olaylar çıkarırım.En azından büyütüyosun diyolar. Bende kendimi kül yutmaz hissederim ama aslında takıntılı bir insanım sadece.

herkesle empati yaparım.Her düşünceye karşı tarafın açısından baktığım için tüm düşünceler doğru gelir.Bir düşünceyi tutup karar veremem. tartışmalarda bile bir karşı tarafa hak veririm bir kendime.

Kendi kendimle konuşurum yani iç sesimle.Öyle deli gibi uzun uza diye değil. çocukluktan beri yaparım bunu.

sürekli kendimle çatışma, tartışma,muhabbet halindeyimdir

Çoğu zaman insanları güldürmem gerekiyomuş hissine kapılırım. Ciddi muhabbetlerle insanları bayacağımı düşünürüm.

edit:bide televizyonda biri aptalca birşey yapıyosa ben utanırım kanalı değiştiririm. başkalarıyla izlerken yapıpta azar işitip, garipsenmişliğim çok olmuştur.