Anlatalım;

Yine lise zamanları daha önce 3-4 kere yakalandım asılırken tuvalet dışında. Meydana saldıran yiğitler gibi çekerdim dıbına koyayım, Birgün bari yakalanmayayım dedim en büyük hatamı yapmışım amk. Güzel de bir alaturka tuvaletımız vardı geçtim yanına asılıyorum dergi eşliğinde ev de boş sadece garantiliyoruz yakalanmamayı kafam da oyle bir rahat ki hem ev boş hem tuvaletteyim amk.Bir anda evin kapısı açıldı ama kafam rahat şekiliz ya hani. Ulan şansımı gibeyim babam çıktı gelen. Babamın sıçacagı varsa sinirlenir o hışımla kapıya bir girdi,bir de bağırıyor amk ben içerde kaldım sağ elde yannan diğer el duvarda duruyorum belki gider umuduyla. Ulan gitmiyor sıkıştım içerde. Dergiyi yırtıp çöpe attık ulan kaldı dışarı çıkma faslı.Çavuş da dinmiyor dikmiş kendini giberim ulan hayatı dercesine gülüyor bana. Adam dışarda kapıyı yumruklarkene açtım kapıyı ulan açmaz olaydım agzıma gelen ilk tokatla çavuşun bile şekli kaydı. Hayatı gibeyim tavırları yalvarmalara dönüştü.

Ama hakkını helal etsin adamcağız 15 dakika sıçtırtmadık kendisinden ayrıyım şimdi.O tokadın tadını bile özlüyor insan. Babanıza sahip çıkın beyler öyle tak değildir gün gelir tokadına bile muhtac oluyor insan kendine gelmek için.