Bir buruk içim yine panpalar...

Sağlam bir yerde oturduğum da söylenemez ama bugün erken uyandım. Saat 8 gibi. Yalnızlığın bu derecesi de olurmuş anladım.
Az önce kapıcı geldi zile bastı.
-çöpleri alabilir miyim dedi.
+tama ıhhıım m. Pard ıhhımmm on.

O an farkettim amk. Kimbilir ne zamandır konuşmuyordum. Çöpü uzattım. Döndüm geri gözlerim doldu resmen. Sigaramı yaktım... Rahatladım belki o an için ama bunun başka adı yok panpalar. Yalnızlık gibiyor adamın belasını işte.

imla hatası falan yapmış olabilirim her şey için affedersiniz. Şuan odamdan dışarıyı izleyip çay içiyorum. Son demlerini yaşıyor o da bitmek üzere. Belki de benim gibi...

Not: Bu arada kız panpalarımdan hayatımı gibip atan biri hakkında bilgi almak istiyorum. Lütfen pm atarlarsa çok sevinirim. Boşluktayım amk bir şey yapmaktan korkuyorum...
Daha önceki başlığımda da bahsetmiştim 25 yaşındayım. Mühendisim. Erkeğim.

Saygılarımla