bunları düşünürken uyuya kalmıştım sabah kalktım camdan direk odasına baktım pek gözükmüyordu. odamı dolanmaya başladım uyanır uyanmaz aklıma gelmişti seviyordum ya. arasla durumları kimseye anlatmak istemiyordum. anneme bile. çünkü arasın durumunu duysa eğer bir ilişkimiz olursa bile buna pek sıcak bakmazdı. aman ne ilişkisinden bahsediyordum ki platonik bişeydi benimki. arasın arkadaşı olmadığı için benimle oyalanıyordu belkide, şimdi kendi hayatını yaşayabilirdi. kafamı iki yana salladım ve düşüncelerden kurtuldum arasın evde aç olduğunu hatırladım ve beyaz hafif kabarık eteğimi üstüne de toz pembe bi tshirt, altına da en sevdiyim ayakkabılarımı giydim. uyandıysan gel beraber kahvaltı yapalım diye mesaj attım. krep yaptım ve portakal suyunu da masaya koydum. nerde kaldı bu diye düşünürken kapı çaldı ve günaydın diyip içeri girdi. krep seviyorsundur umarım dedim. çikolata sosu varsa harika olur dedi. bu evde herzaman bulunur diyip güldüm. bugun oturmak yok sana kıyafet alışverişi yapıcaz dedim. kahvaltıdan sonra onu bir alışveriş merkezine sürükledim kabine sokup eline birsürü kıyafet verdim. sonunda hırka mont gömlek eşofman takımları bolca tshirt pantalon almıştık. 2 saatlik bir alışveriş ardından eve geçtik