21 yaşındayım beyler evimi yerimi yurdumu ailemi terk edeli 2 ay oldu istanbuldan ankaraya geçtim bir gecekonduda yaşıyorum
Evde ne Televizyon ne çamaşır makinesi ne buzdolabı ne bilgisayar var hiçbirşey yok evde dıbına koyim.
Bir ben varım birde köpeğim hep hayalini kurardım meğer bu nankörlükmüş beyler.
Kendi kendime hep
+Birgün bu evden gidicem buraları terk edicem derdim.
Ettimde bu salaklıkmış 950 liraya hiç bilmediğim bir işte işe başladım tornacıdayım
Bi kız arkadaşım var burda başka kimsem yok
Beyler çok yalnızım lan hep düsüncelere dalıyorum ben istanbulda böyle birisi değildim yalnız olsam bile ailem benimleydi aslında benim hikayem uzun be beyler ama gibine takan yok beni hayat sıkıntı veriyor insana dertleşelim istedim biraz tabi takan olursa beni