olay biraz önce başıma geldi beyler.
arkadaşlarımla okeyden çıkmış eve yürüyoruz. malum 12den sonra minibüs yok taksiye de bayılmayalım dedik. karnımız aç ancak öğrenci işi bişeyler arıyoruz. döner yiyelim dedik sonra bu saate kadar kalan dönerden hayır gelmez diyerekten yolumuza devam ettik.

Sağda solda ıslak hamburger satan dükkanlardan birine girelim dedik 1 ıslak 3,25 civarı bizi de doyurmaz diyerekten yolumuzun üstü olan eski mahalleme doğru yürüdük.

Yaklaşık 8 aydır uğramadığım yıllarımı geçirdiğim bakkalın açık olduğunu görünce direkt daldım içeri. 3 tane yarım ekmek kaşar salam istedim. Adam her gün görüyormuş gibi hoş geldin kardeşim diyip salam kaşarları yaptı. Salamı kaşarı tartmadan bol keseden koydu ve kelle başı 3er lira gibi az bi para aldı.

Gözünü seveyim mahalle bakkalı. Bunca zaman markete oraya buraya gittik elimizdeki poşetleri görme diye karşı kaldırıma geçtik. Ama en ufak bir derdimizde yanımızda oldun. Aç karnımızı doyurdun. Küçükken anahtarımız yok kapıda kaldık diye bizi dükkanında ağırladın. Cipslerin içini hediye var mı diye karıştırırken param parça ettik sesini çıkarmadın. Paramız yoktu veresiye yaptın.

Beyler sanırım duygulandım. Velhasıl kelam bakkalınızın değerini bilin lan.