Face de arkadaşın adını görünce aklıma geldi bende anlatayım dedim başlıyorum müsaadenizle.
ilkokul 7. Sınıftaydım o zamanlar oturuyodum sırada arkadaş geldi yanıma dedi böyle böyle bi çocuk laf atmış çıkışta kavga var sende gel. Bende inek bir tipim kavgayla filan işim olmaz ama gittim o gün sonuçta en yakın arkadaşlarımdan yardım çağrısı gelmiş gitmesek olmaz.Çıkışta toplandık biz 4 kişiyiz zaten toplandık dediğimde.Çıktık kapıdan geçtik karşıya benim arkadaş konuşuyo bi bebeyle.3 yada 4. sınıf çocuk. Bebe bize bi posta koyuyo ana avrat sövüyo bize. Bende bi sinirlendim gözüm karardı velede koydum tokadı bi yandan da bağırıyorum sen kimin anasına sövüyon falan derken bi şlaaaak sesi ve ensemde bi yanma hissettim.Bi döndüm başımda 5 kişi bu veledin abileri. Baktım etrafa bizimkileri arıyor gözüm, beni çağıran arkadaş atlamış minibüse kapıdan bana bakarak gidiyo.Aha dedim şimdi babalara geldik.Ama çocuğun abileri insaflıymışlarda yada bizde bebe sayılırız sonuçta 7. Sınıfız ondan fazla bişey yapmamışlardı.O çağıran arkadaşla da bi daha konuşmadım. Sonuç olarak kendi olayım bile olmayan bi durumdan sağlam ders almıştım. Burası da sanki hikaye bitiş bölümüymüş gibi olacak ama harbiden arkadaş dediğin çok önemli dikkatli olun beyler.Bu da böyle bi anımdır işte.