devlet tarihçisi olduğuna, tarihi mevcut paradigmaya uydurduğuna yönelik bir eleştirin yok anladığım kadarı ile. muhtemelen kendisini referens alan tarihçilerin ülkelerinde ttk gibi ucube kurumlar yoktur. devlet, tarihi kendisini meşrulaştırma aracı olarak kullanmaz, tarihi aydınlatmaya çalışan sosyal bilimcilerin de önünde engel olmaz. örneğin arşivlerin başına bekçi köpeği gibi tarihçi dikmez. ilber ortaylı'nın "gibe takılan" bir zat olduğunu iddia ederken de genelde batılı tarihçilerin referansları üzerinde duruyorsun, bu da ilber hoca'nın yaptığı devlet tarihçiliğinin meşruiyetinin olmadığına yönelik bir mantık oluşturuyor. neyse. zaten buraya bir eleştiri yapamamıştın. bırakayım şuraya, belki bir iki şey söylersin.

buraya da aslında birkaç tespit parçalayacaktım diyalektiğin kullanılmadığı herhangi bir sosyal bilim dalı saysan. fakat sen oldukça iddialı bir şekilde "diyalektik de hiçbir sosyal teoride referans alınmaz" tarzı bir laf etmişsin. bana da bunun aksi 1-2 örnek vermek düşer ki senin teorin güzelce alaşağı olsun. evet. şimdi çok iyi dinle. eric hobsbawm, anthony giddens ve fernand braudel'i yani bugün akademide belki de en çok referans alınan tarihçileri açıklasana biraz canısı. tabii bu kişilikleri ilk defa duymandan mütevellit biraz zor olacaktır. google diye bir şey var elinin altında, çekinme, sömür lan. : )

bu arada hegel'in diyalektiğini "bilardo topu" "örümcek ağı" "prisoner's dilemma" ile falan çürütmek nedir lan puahahahahahahahaha. sen hegel okuduğuna emin misin? hegel'in diyalektik süreçleri aynı zamanda tarihsel süreçlerdir. sonuç olarak diyalektiği de ancak tarihsel süreçlere uygulanabilir. senin "sosyal bilimler"den pgibolojiyi falan anlayacağını düşünmemiştim mevzubahis hegel olunca. seni biraz fazla büyütmüşüm, boş anıma gelmiş.

kürt kürt kürt kürt. selamlar.