O gün tüm gün hastanede koridorda bekledim. Hakanin ailesi perisan olmus ve beni sucluyorlardi.
Babasi macera icin kayaliklara ciktigimizi ve oynasirken hakanin düstügünü düsünüyordu. Doktorlar yüzündeki izlere morarmaya sismeye ve parmaklarinin kitlenmesine ise o an yogun korku ve heyecandan dolayi panik atak, manik atak degigib isimler sayiyorlar.
Ailesine yasananlari söyleyemedim. Hakani aksam taburcu ettiler ailesi evine zütürdü.
Bir sonraki gün ise bankaya 30 bin lira yatmisti.

Bunu oldugu gibi hakana vermeyi düsünüyordum. Hayalini gerceklestirirse aramizda yasanan o tatsiz olayida unutabilirdi. Acaba simdi ne durumdaydi.
Yeni hali nasil olacakti fic bir fikrim yoktu. Esma eskisi gibi olmayacagini söylemisti. Ama ailesinin tepkisinden ve hakanin tepkisinden dolayi evlerine dahi gidemiyordum.

Bir yandanda esmanin dediklerini düsündüm. Bana bir havas ve ledun ilmu ehli bulmami söylemisti. Peki ama nerden bulacaktim. Camileri tek tek dolasip hocalara sorsam basimi belaya girebilirdi.
Ama dur, bu isi yapabilecek birini taniyordum aslinda.
Mehmed hocanin cin karisi. O mutlaka böyle seyleri biliyor olmali. Ama ona nasil ulasacagim ? Memlekete dönüp eski köye ve mehmed hocanin evine baksam bulabilirim belki ama esma orasini yakmisti. Galiba bunu denemekten baskada carem yoktu.

Ama evvela hakanin durumunu ögrenmeliydim. Aradan bir kac gün gecti hakanin evine ziyarete gittim. Kapiyi annesi acti. Hafif yüzünü bozarak "Gec bak arkadasin ne halde" dedi. Boynumu egerek iceri girdim. babasi cikti mutfaktan bana uzun uzun bakip "Ah essek sipalari ah" dedi. Yüzüm kizardi cevap veremedim.
Hakanin odasina gectim.