Aksam 6 bucuk gibiydi biz yilanli kilisenin o gizli bölgesine girdik. Hakan el fenerini agzina alip iceri daldi.
Bak fazla derinlere inme, bak geri cik dedim. Bekletme beni.
Tamam kanka diyip heyecanla daldi iceri. Ben magranin icinde ama deligin disinda bekliyorum.

10 dakika gecti bundan ses yok. Bi sigara yaktim bekliyorum.
Bi yandanda acaba cidden degerli seyler cikar mi diye düsünüyorum.
Ama 20 dakika gecmesine ragmen hakan geri dönmemisti. ben teslaslandim delikten iceri dogru bagriyorum Hakaaan ordamisin diye. Ama ses yok.

Ben bagirirken bi aglama sesi duydum disardan. Bir kiz sesine benziyordu.
magranin disina cikip baktim ki, genc bir kiz aglayarak etrafi telasla geziyor.

Hava kararmak üzere. Bisey mi oldu neden agliyorsun diye seslendim. Sicrayarak ciglik atti beni görünce.
Pardon korkutmak istemedim neden agliyorsun dedim.
Siz buranin görevlisimisiniz, ben kayboldum cikisi bulamiyorum dedi.
Hayir görevli degilim ama cikisi sana gösterebilirim. Yok siz tarif edin ben giderim dedi.
belliki benden korkuyordu. Karanlikta bulamazsin bizde el feneri var arkadasim ciksin beraber cikariz korkma dedim.
Biraz gözlerime baktiktan sonra güvenmekten baska caresi olmadigini anlamis olsa gerekki sessizce tamam dedi.