Geçen ramazandan söz ediyorum. Hani ramazanın son haftalarında Teravih namazı, tespih namazı, kadir namazı falan bir sürü namazın ard arda kılındığı bir dönem oluyor bilen bilir. işte geçen sene de böyle bir zamandı. Bizimki üşengeç olduğu için evde kılacaktı. Sordum "dede bu namazlar cemaatle kılınır,tek kılmak haram değil mi" diyorum, "sen allah mısın şerefsiz" deyip tespihi suratıma çalıyordu.

Annem iftarda köfte pilav tarhana çorbası yapmıştı. Ezan vakti gelene kadar bizimki kahveye gidiyorum diye çıktı. Ulan kahveye gidiyorsun, namazını eda etmek için camiiye gitmiyorsun ya ne mal adam bu. Neymiş efendim spor olsun diye yürüyomuş kahveye...

Bu 11 gibi geldi eve, abdestini aldı, evin tam koridorunun ortasına seccadesini serdi, bana döndü "gel hadi namaz kılalım". dedi. "Ben camiide kılıcam dede" dedim, kendisi çok akıllı ya : "Sende gram akıl yok şerefsizim mal geldin mal gideceksin abdestimi bozdurma" demez mi ? Asıl sen mal gelmişsin zaten, iki ayağın da çukurda şerefini gibtiğim diyemedim tabii.

Oturdum bir tabure çektim altıma. Mutfaktan da bi milyonluk tadım çekirdek kaptım. Bakalım ne yapıyor bu mendebur bir bildiği vardır umarım diye düşündüm. Önce yatsı için gerildi ellerini kulaklarına zütürdüğü an iftarda gavur gibi yemesinin neticesinde şişen davul göbeği önplana çıkıyordu. Sureleri sesli sesli okurken tıptıss tıptıss otobüs kapısı gibi geyiriyordu.

indi kalktı, 2 paket çekirdek bitirdim, o ara uykum gelmiş içim geçmiş, en son gözümü araladığımda kadir gecesi duasına kalmış: "Allahım sen benim ömrümden al çoluğuma çocuğuma torunuma ver" minvalinde dualar ediyordu. Uyku sersemiyim ya o an içimden konuşuyorum sanıp "Ulan senin ne kadar ömrün kalmıştır ki! senden alıp bana verse son anımda kelimei şehadet getiremem dürzü" dedim.

Bu namazı niyazı allahı peygamberi unuttu. Semaya açılan elleri kemerine gitti sabah ezanına kadar sırtımda şaklattı delikleri perçimleşmiş aşınmış 1976 deri kemerini. Taburenin üstünde oturmayı öğrenen sirk aslanı gibiydim...

Fakat o günden sonra bir daha hiçbir şey eskisi gibi olmadı. Ertesi hafta dedem öldü, ben namazı bıraktım, Cenazesine sadece 8 kişi katıldı. Cidden duası kabul olmuştu galiba. insan aslında geriye bakınca güzel bir hatıra olarak anımsıryor. Dedemle beraber başbaşa geçen tek hatıramız buydu çünkü.