telefon numarasını aldıktan sonra doğruca yurda gittim. yarın gündüz gözüyle giderim diye düşündüm. 3 saat sürüyordu zaten yolculuk. şehir merkezinden de köye gitmek 1 saat sürese toplam 8 saatim yollarda geçecekti her şeyi planlamıştım. yine akşam oldu. saat 20.00 gibi mesaj geldi telime. esmadan. napıyorsun yazmış. yurttayım ,sen dedim.ya ,ben düşündüm de seninle gelmeliyim belkide, bi faydam olabilir dedi.

çok şaşırmıştım. daha düne kadar benden iğrenen kız bir anda yumuşamıştı. sanırım o a beni boşa suçladığını anladı diye düşündüm.her zaman saf gibi iyi niyetli düşünürüm. tabi olur,hem canım sıkımaz. sabah erkenden yola çıkacağız ona gre hazırlan dedim. içim sevinçle doldu birden.

aramızdaki buzlar eridi diye düşünmeye başladım. alarmı erken saaate kurdum. sabah uyandım. mesaj attım esmaya ,hazırdı o.
hemen buluştuk ve otogara gittik. çok fazla konuşmadık.yan yana bilet aldık.
bindik otobüse.cam kenarında oturuyordu. sürekli uzaklaraydı. karşıdaki dağlarda, dağların uçlarındaki bulutlardaydı esma. hiç yanımda olmadı. beni farketmedi hiç. aklı hep başka yerlerdeydi. kendimi onun yerine koydum.hak verdim ona. beni suçlaması kadar doğal bişey yoktu.