o an ilk kez güldüğünü gördüm . muhabbete girmişlerdi. bi çınlama duydum.
önce sol kulağım, sonra sağ kulağımda çınlama git gide artıyordu. rahatsız edercesine ti bir çınlama beynimde yankılanıyordu. çınlama yerini fısıltılara bıraktı.
bi kaç kişi fısıldıyordu kulağıma. anlayamıyordum ama sürekli artıyordu fısıltılar.
artık çıldırmak üzereydim. başım dönmeye başladı ve sola doğru yığıldığımı hatırlıyorum.

tekrar düşümdeydim. gökte koyu mavi ay. bir dağ başındayım. ucurum var. deriin bir ucurum. ağlayan bir kadın beliriyor yanımda. bana eliyle aşağıya bakmamı işaret diyor.
aşağıya baktığımda birinin kanlar içinde yattığını grüyorum.
kafamı arkaya çevirdiğimde mehmed hocayı grüyorum.9 yıl önceki haliyle.

hocam, ölmediniz mi diye sordum. fikret, allah yolundan ayrılma,her zaman seni gözetiyor rabbim, kızıma sahip çık, sana emrimdir bu dedi. hocam ama o benden nefret ediyor, beni suçluyor sizin ölümünüzden dedim. hayır, zamanla nefreti geçecek, allah doğruyu gösterecek dedi. peki hocam 2 eşiniz. esma haberi yokmuş gibi yaptı. onlar ondan haberdar değillerdi. sadece sen ve ben gördük onu dedi. nasıl yani hocam.