sonraki gün yine güzelce hazırlanıp okula gittim.
sınıfa girdim. hocanın gelmesine 10 15 dakika vardı.

-rüzgar girdi sınıfa.
+gelme rüzgar.
-telefonlarımı neden açmadın?
+meşgulsun bölmek istemedim.
-hadi burada konuşmayalım insanlar bize bakıyor.
+yeter bea bakarlarsa baksınlar sanki cia başkanıyla ilişki yaşıyorum...

sınıf iyice kitlendi olaya. duru gelip canım sakin minvalinde cümlelerle beni yatırştırmaya çalıştı.

+konuşucak mısın susamlı?
-şu an napıyorum pardon.
+germe beni.
-gerersem n'olur aa rüzgar bilmem neysin sen... ağzıma sıçarsın değil mi.
o kızın da zamanında terk etmesine şaşmamalı.
etrafındaki insanlar seni sevdiklerinden mi seninleler? korktukları için mi?
seni kim sevebilir rüzgar... kendine bir baksana dış görünüş hariç sahip olduğun ne var senin?

kendimi kaybetmişim o sırada. herkesin içinde saydım ona bunları o sinirle.
ilk defa ağır konuştum.

gözlerime baktı sadece yazık der gibi baktı gözlerime.
sonra hiç bir şey demeden çıktı gitti sınıftan.