tenefüste beni gören son sınıftakiler oylarını bana vereceklerini söylüyorlardı. çömezler sınav zamanı yaklaştığı için soru sormaya geliyorlardı çünkü ben diğerlerinden çok farklı konuşmuştum ve bu beni yavaş yavaş pasiflikten çıkarıyordu.

seçimlerden bir gün önce astığım bütün kağıtların yırtıldığını gördüm. müdür yardımcısı ile aramız çok iyiydi bana süleyman demirel gibi seçim konuşması yaptın falan fişman diyip gaza getirmişti. ona gittim durumu anlattım bana "bişey olmaz zaten yarın seçim var zaten herkes seni biliyor." dedi. hatta seçim kağıtlarından birini verdi nasıl çıkmışsın falan diye espri yaptı.
seçim oldu sandık sayımları için müdürün odasında toplandık. ilk sandıkta ufak bir farkla üçüncü olmuştum bu bana biraz güven verdi, ikinci sandıkta bana neredeyse hiç oy çıkmamıştı o sandığın ağırlıklı olarak bizim sınıftaki binlerin olduğunu biliyordum çünkü oyların çoğu okulun sempatik basketçi çocuğuna çıkmıştı. son sandıkta nereyse oyların yarısından fazlası bana çıktı ve seçimden yanlış hatırlamıyorsam 100'ün üstünde oy alarak ikinci olarak çıktım ve başkan yardımcısı seçildim. basketçi çocuk seçimden 200 küsür oy alarak birinci çıkmıştı aslında bu benim işime yarardı çünkü onunla aramız diğerlerine göre iyiydi bir muhabbetimiz vardı. sınıfa çıktığımızda diğer 3 binin suratı beton dökülmüş gibiydi hoca kim kazandı diye sorunca seçimi kazananın değil, benim ikinci olmam hiroşimaya atom bombası atılmışçasına etki yarattı kimse çıtını çıkarmadı ve özellikle alt sınıfların sempatisini kazanarak o dönemi bitirdik.