artık tam bir pekekenttim. huurya ve kadına çok fazla değer vermemeyi , bizzat huurdan öğrenmiştim. yine para kazanmıştı. aşk ,sevgi bunlar her zaman menfaatlerin gerisinde kalmış ve kadınlar tekrar hayatın rengi olduklarını göstermişlerdi. ama sadece bir rengi. bu önceden kulağıma küpe olmuştu fakat sonradan vardım kulağımda olduğuna. selma ablayı gibe gibe günleri bitirdim ve selma ablanın artık gitme vakti geldi.

hayat beni sürekli kötülüğe sevk ediyordu. selma ablayı otogara bıraktım. son kez birbirimize baktık.

-unutma halidaki , kadınlara güvenme. sen kendi dalgana bak.

-merak etme selma bana bunları en iyi sen öğrettin. bizzat olayların içinden gelmiş bir huurdan öğrendim ben bunu.

-kendine iyi bak halidaki. benden ve benim gibilerden artık adam olmaz. huur yeminini yannanı görünce bozuyor. sen henüz vakit erkenken hayatını değiştirmeye bak.

-görüşürüz selma.

abartısız bir sarılmadan sonra bu otobüse doğru yürüdü. otobüse binmesini bile beklemeden ben çoktan evin yolunu tutmaya başlamıştım. ilerde bir taksi çevirip eve döndüm...

selma kim miydi ? karanlık günlerimde sadece bir aynadan yansıyan ufak bir ışıktı. sadece bir yansımaydı. evet bana destek oldu, iyiydi hoştu. ama huur huurdur.