uydurma değil yaşadığım bir olaydır.

Biraz ön bilgi vereyim :

Askere gitmeden önce askerlikle ilgili bilgim sıfırdı. Çavuş dendiği zaman kadrolu maaşlı yani mesleği bu olan askerden bahsediliyor zannederdim. Sonradan öğrendim çavuşun askerliğini yapan herhangi biri olduğunu. dolayısıyla rütbeleri askerliğimi yaparken öğrendim.

Askerliğimi kısa dönem olarak yaptım. Yapanlar varsa bilirler komutanlar kısa dönem askerlerle muhabbet ederken uzun dönemlere göre daha itinalı, samimi ve sıcak muhabbet ederler. Kesinlikle uzun dönem askerlik yapanları aşağılamak gibi bir niyetim yok. Ama durum en azından bizim kışlada böyleydi.

Askerliğimi yaptığım kışla albay ve yarbay doluydu. Bir tane de general vardı. Bu yüzden teğmen üsteğmen yüzbaşı rütbelerinin bile pek bir havası yoktu kışlada. Baş çavuş üst çavuş ise bizden farksızdı. Bi tanesiyle o kadar samimi olmuştuk ki komutanım bile demiyorduk. Zaten asker olarak kalma niyeti yoktu. başka işler arıyordu. zorunlu süresinin dolmasını bekliyordu. bölükteki kısa dönemlerden küçüktü yaşı.

Ben rütbeleri öğrenmiştim ama bilenler vardır karacılarda denizcilerde rütbelerin şekli farklı oluyor. Ben şu bildiğimiz askeri kamuflajdaki rütbelerin şeklini öğrenmiştim. Diğerlerini hala bilmiyorum.

şimdi olayı anlatayım :

bir gün bir binanın önünde merdivenlere oturmuş sırtımı duvara yaslamıştım. kapıdan elinde sigarası olan yaşlıca bir komutan çıktı. Düz kahverengi üniforma vardı üstünde. Ben bu üniformadaki rütbeleri bilmiyordum. Daha kapıdan çıkarken "kalkma kalkma" dedi. Geldi direk benim yanıma aynı benim oturduğum gibi oturdu. "rahatına bak rahat otur" dedi. Ben de böyle davrandığına göre başçavuş heralde dedim ve zütümü yaya yaya oturmaya başladım. Sigarasını yaktı bana da sigara uzattı. bi elim dizimde kıraathanede oturur gibi muhabbet ediyorum adamla. Memleketimi sordu. "oo sizin memleketin kızları güzeldir. Ben 10 sene görev yaptım orda" falan dedi. Sonra am züt meme muhabbetleri falan döndü. Ben de iyice lakayıklaşmaya başladım amk.

Sigaralarımız bitti. Kalktı. Ben de kalktım. Elini uzattı. "Ben albay ... " dedi. "oha ananı skm" dedim içimden. Nasıl hazır ola geçtiğimi bilmiyorum. Adam elini uzatmış sıkmak için bekliyor. Bense hazır olda duruyorum amk. "rahat ol oğlum" dedi. "ben albay ... bir şeye ihtiyacın olursa, canın konuşmak isterse, ne olursa olsun beni bul tamam mı, şu odadayım" dedi odasının penceresini göstererek. "emredersiniz komutanım" dedim istemsizce. "lan oğlum ne emri rahat ol artık" dedi. sonra içeri girdi. Ben de bölüğüme döndüm.

Aradan iki üç gün geçmedi nöbetçi olduğu gece odasında kalp krizi geçirmiş. Sabah kendisini odasında bulmuşlardı. Duyduğumda çok kötü oldum. iki yakın akrabamın cenazesinde bile ağlayamayan ben tutamadım kendimi ağladım lan.

inşallah rahat uyuyorsundur güzel komutan