-alo ablasının gülü napıyorsun ?

-abla avmye gidiyorum. sen nasılsın ? çok özledim.

-iyidir bende halidaki. sana bir kaç iyi haberim var.

-nedir onlar abla ?

-haftaya antalyaya geliyorum. ölü bir kadını fazlasıyla özlemişsindir zaten.

-abla ciddi misin ya ? hangi gün geleceksin ? hep mi kalacaksın ? anlat biraz.

-bilmiyorum hangi gün geleceğimi. yunanistandayım ben şu an. atamızın evini ziyaret edicem birazdan. var mı buradan istediğin bir şey ?

-valla abla sen gelirsen başka bir şey istemem.

-hay ben senin masumiyetini gibeyim. tamam arıcam ben seni tekrar. hadi görüşürüz.

-görüşürüz ablacım.

beyler benim mutluluktan beynim amcıkladı resmen. havalara uçuyorum. ulan dedim sevincimi acaba ayşeyle mi paylaşsam. çağırayım takılalım birlikte yemek yiyelim amk. bir de böyle bir durum var, yani mutlu olunca o an hoşlandığın, sevdiğin kişiyi yanında görmek istiyorsun. mutluluğuna o da dahil olsun istiyorsun. ama biraz düşündükten sonra aramamaya karar verdim. zamanında abla sözü dinlememiştim. artık dinlemeliydim. bana sürekli kızlardan kaç derdi. giblemediğin zaman en popi sen olursun derdi. karı kızı çok aramayacaksın derdi. bırak onlar seni hırs yapsın. kızların hırsları sevgilerinden daha ağırdır. bu yüzden kızlar sürekli binlerle takılır, bu yüzden ne kadar sevse de ulaşamadığı ve ulaşmakta zorlandığına kayar gönlü derdi. bunu sürekli vurgulardı bana :

"kızların hırsları sevgilerinden daha ağır basar."

kulağıma küpe yapmıştım. sizde yapın bin kuruları.