bunlar bir süre daha oturup hesabı ödeyip kalktılar. tabi bunlar kalkarken ben bunlara selam vermeyi ve güler yüz göstermeyi ihmal etmedim. iş çıkışı kafedeki arkadaşlarla nargile içmek için ışıklara gitmeye karar verdik. hem biraz sohbet etmiş olacaktık hemde kafa dağıtıp daha çok kaynaşacaktık. cemil ve kemal kafedeki arkadaşlarımdı. onlarda üniversite okuyan, kendi hallerinde ailelerine yük olmamak için çalışan tiplerdi. ama düzgün temiz çocuklardı. özellikle cemilin ilerde bana çok faydası dokunacak. neyse konu dağılmasın.

gittiğimiz kafeyide ifşa edeyim binler. ışıklarda köyüm kafeye gitmiştik. köyüm kafede nargile ve çay eşliğinde güzelce bir sohbet ettik. bunlara ayşeden nasıl hoşlandığımı ve ayşeyle yanışmaktan çekindiğim için nasıl bir binlikle tanıştığımı anlattım. bunlar gülüşmeler ve taşşak geçmeler eşliğinde dinlediler. ikiside kafa çocuklardı.

(bu arada izmirde pis bir yaşantım olduğundan ve şu an izmirde yaşadığımdan ifşa etmek istemiyorum. antalya da temiz ve düzgün bir yaşantı sürdüm. ve artık sadece arada sırada bir iki dostu görmeye giderim.)