elimdeki içkiyi fondipleyip bir sigara yaktım. kafam iyice allak bullak olmuştu. selma abla nasıl bu kadar iyi bir insan olabilirdi ? arkamdan hep iyiliğim için uğraşmıştı. düşüncelerimi nurhan abinin tekrar söze girmesi dağıttı.

-bak halidaki prensiplerim gereği asla huurlarımı birine tamamen satmıyorum. ama selmanın hatırı, emeği üzerimde büyük. sana çiçeği satarım ama bir anlaşma yapmamız lazım.

-nedir abi o ?

-kesme lafımı anlatıyorum aslanım. bak şimdi ben bu durumlara kolay gelmedim. bu işe ilk başladığımda izzet adında bir patronum vardı. pekekentlik yapıyordum bende. sonra parayı kırınca kendi yerimi açtım , uzun hikaye orası... burayı ilk açtığım zamanlarda pekekentliğe bir süre daha devam ettim. müşteriler beni klubte takılırken giydiğim kıyafetten tanırlardı. buraya içmeye eğlenmeye gelen müşterilere kendimi tanıdır numaramı verirdim. ev partilerine, villa partilerine, bekarlığa elveda partilerine huur isterlerdi benden. altımda arabamda vardı. tarif ettikleri kız tipine en yakın olanını zütürür, paramı alırdım. saatlik mi yoksa gecelik mi nasıl istiyorlarsa ona göre hesap çıkarırdım. özetle senden pekekentlik yapmanı istiyorum çiçeğe karşılık.

ben duyduklarım karşısında neye uğradığımı şaşırmıştım. çok fazla düşünmeden işi kabul ettim ve :

-yalnız bir şartım var nurhan abi.

-nedir o ?

-bu işi belli bir zaman diliminde yapacağım. çiçeğin parasını çıkarttıktan sonra çiçekte bende buradan gideriz.

-anlaştık halidaki tam 8 ay artık sen benim yetkili pekekentimsin.

-o zaman abi çiçeği artık azat et ve bugünde çalışmasın.

bu arkasına dönüp garsonun kulağına bir şeyler fısıldadı. garsonda çiçeğin yanına gidip bir şeyler söyledi. ben anlamıştım zaten durumu. çiçek artık çalışmayacaktı, mutluluk kaplamıştı bedenimi.