günlerden cumartesiydi. kalabalık yoğun bir gün olacaktı. işe her zaman ki geldiğim saatten yarım saat önce gelmiştim. klubte bir tek ben ,garson ve komiler vardı. badigardlar bile yoktu. masalar için yeni bir düzen oluşturdum. böylece huurlar daha çok iş yapabilecekti ve garsonların işlerini yapması daha kolay olacaktı. çerez ve mezelerde değişiklikler yaptım. hem müşteriyi memnun edecek hemde bizi daha çok kara geçirecek şekilde düzenlemeler yaptım.

bu şekilde işime konsantre olmuş çalışırken çiçek geldi.

-halidaki biraz konuşabilir miyiz ? (nicki kısalttım binler * )

-çiçek sadece 2 dk var işimin başına dönmeliyim.

-tamam olur.

-halidaki ben artık bu şekilde olsun istemiyorum. sürekli acı çekiyorum, sürekli ağlıyorum. selma abla öldüğünden beri yüzüme de bakmıyorsun. bugün gelip sizde kalmak istiyorum.

-çiçek bu ikimiz içinde doğru olmaz. seni tam çıkaramasamda selma ablanın acısıyla içimde anca bastırdım. tekrar aynı ızdırabı ciğerlerimde hissedemem.

-eğer bugün size gelmezsem gece bileklerimi keserim.

-aptal aptal konuşma çiçek !!

-tercih senin , kaybedecek bir şeyim yok.

al bir de burdan yak amk. bir de çiçekle uğraşacaktım. zaten yeni yeni unutuyorum amk kızı. kendini bana yamamaya mı çalışıyor nedir diye düşünüyorum. selma ablanında sözleri geliyor bir yandan aklıma. "kızlara güvenme, onlar istediklerini elde etmek için ellerinden geleni yaparlar, onlar şeytandır." selma ablada yoktu yanımda ama fikirlerini ve düşüncelerini aşılamıştı bana. düşünmek için vaktim vardı. avucumu açıp selma ablanın bıraktığı sigara izine baktım. sonrada klube geri girdim.