olayın şokuyla neye uğradığımı şaşırıyorum. kaskatı kesiliyorum. yanımdaki nurhan abide aynı şekilde. ağlayacağım desem ağlayamıyorum. garip bir durum. içime öküz oturdu resmen. kalbimi biri canlı canlı yerinden söküp fırlatmış gibi hissediyorum. sanki biri bana kan kartalı yapıyor. (kan kartalını bilmeyen binler araştırsın amk.) içimde derin bir yankı var. sanki kalbimin ortasında yalnız bir adam var ve çığlıkları tüm bedenimde yankılanıyor. diken diken olan tüylerim duvardaki gölgemden bile belli oluyor.

tek kelime konuşmadan hastanenin ortasında sigara yaktım bir tane. nurhan abide yaktı. sigara içmeye başladık. görevli güvenlikler falan gelip dışarı çıkarttılar bizi.ne nurhan abi konuşuyor ne ben konuşuyorum. ikimizde üzgünüz. buradaki tek arkadaşım, ablam, can yoldaşım artık yok. ne yapacaktım ben şimdi ? nasıl olacaktı herşey ? bu kadar yükün üstesinden nasıl gelecektim...